صادق چوبک از روزن ناخودآگاه

از مقدمه کتاب:
کتاب حاضر آثار صادق چوبک را از لحاظ نمادهای کهن الگویی به کار گرفته شده در برخی داستانهایش بررسی می کند تا جنبه ای از ابعاد آثار وی را تبیین کند. برخلاف استعاره که رابطه ای یک به یک میان دو جزء مقایسه برقرار می کندT نمادها به دلیل پیچیدگی عمق و ابهام، موجب ارائه تفاسیر و تعابیر مختلف و گاهی متضاد از آنها در یک اثر می شوند. یکی از راههای نزدیک شدن به معنی نمادها، برگزیدن معانی پذیرفته شده بر اساس بافت و موقعیتهایی است که در آن ظاهر می شوند. اساس کار بر بررسی دو رمان و چند داستان چوبک از دیدگاه نقد کهن الگویی بنا نهاده خواهد شد. نقد کهن الگویی یافتن ریشه های مشترک و در عین حال ناخودآگاه انسانی بدون در نظر گرفتن عنصر زمان و مکان در آثار ادبی است. مشکلی که اغلب در نقد کهن الگویی داستانهای فارسی مشاهده می شود، عدم پیگیری ارتباط میان کهن الگوهای مختلف است. در بیشتر اوقات کهن الگوها به شکل جداگانه بررسی می شوند. از همه مهمتر تکیه قریب به اتفاق پژوهشگران ایرانی بر منابع موجود ولی ناکافی ترجمه شده از پیشگامان روان شناسی تحلیلی است که این عوامل گاهی به تحلیل ناقص و سطحی از داستانهای فارسی منجر می شود. در این کتاب تلاش می کنم آثار این نویسنده پیشگام فارسی بر اساس آراء منتقدین نقد کهن الگویی در متون اصلی و دست اول بررسی کنم...