ستاره ی تنها

آزادگی
چندان به رهت شعر و غزل ساخته ام
عقل و دل و دین را همه من باخته ام
با مرکب آزادگی و عشق و جنون
بر شیخ و مکلا چه بسا تاخته ام
دارم به کفم پرچمی از دوست نشان
وآنرا به نوک قله اش افراخته ام
یارم نگهی مست به من کرد و برفت
در عالم مستی همه بشناخته ام
جام و کله و خرقه و دستار و ازار
از شوق وی از دست من انداخته ام
دانی که چرا فارغم از هر دوجهان
از هردو جهان ، به دلبرم ساخته ام

جناب ضیایی احتمالن ناقص دانلود شده. ایمیلتون را برام بذارید ، فایل ووردش را بفرستم

من این کتابو دانلود کردم اما باز نمیشه.چرا؟

مسعود عزیز چند ایراد داشتند به بعضی اشعار که برخی وارد است وبرخی توضیح دارد. خواهم نوشت.
فعلن ابن مختصر تقدیم مسعودجان وجناب خلیفه گرامی به جهت تلطیف فضا :
قسمت من ازباد بهار
یک کاسه هیچ هم نمیشود
ازتموز نیز
رویای سراب و
کاسه ی سری خراب
سهم تواما ازخزان
زردهاییست ریزان
برای سرخی آتش سوزان
وسرخیست ازسبزی
برای پرکردن کاسه ها
خواب خوش زمستانی گوارایت
بهاری دیگرشایدازمن
وتعبیری ازخواب تو ورویای من
توبخواب درسکوت
بی آنکه بشنوی
فریادسکوت خفتگان مارا
اتمام:24/2/91_3:47
قلندر

چه عجججججججججججججججججب!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
بالاخره شاهد یک بحث مودبانه و واقعا فرهنگی در سایت شدیم!
کم کم داشتم از کتابناک نا امید می شدم!
به خود ببال کتابناک!

بگذریم برادر . جنگ اول به ز صلح آخر . مهر شما چزی نیست که به آسانی از دلم برود . بحث تقابل دو اندیشه بود نه دو برادر . هر چه باشد بیش از تعارف تکه پاره کردن می چسبد رفیق :))))

والا نمی دونم چی بگم!؟
از بابت شعر خصوصی بسیار زیبایتان واقعا معذرت،چون خودم یک آن بسیار لذت بردم از خواندنش،خواستم دیگران را در این لذت شریک کنم،و گفتم چه بهتر که زیر کتاب خود شاعر باشد! اصلا نیت بدی نداشتم،و فکر نمی کردم ناراحت شوید،چون شعر خاصی از نظر اسرار درون و ... نبود...ولی از نظر شعری فوق العاده بود...در هر صورت همانطور که گفتید این را بذارید بحساب خامی و جوانی این کوچک.
:.:.::.:.::.:.::.:.:
اما در مورد انتقاد،بنده واقعا نمی خواستم بنویسم،و اگر همین شعر خصوصی تحریکم نمی کرد نمی نوشتم زیر این کتاب!
چون باهاتون خصوصی در پروفایل حرف زده بودم;-)
ولی شما که بهتر سلیقه ی مرا می دانید،من عاشق شعر سنتی و نو و میانه! و در کل مطلق شعر هستم!! و همینطور موسیقی سنتی و مدرن و فلان...پس نمی دانم این عتابتان چرا گریبانگیر حقیر شد برادر!؟
بنده که در پروفایل شاعران سنتی بسیاری نوشتم،و با اشعار آنها زندگی می کنم...ولی خب،اگر قرار بود این درس آموزشی را به کسی می دادید خوشحالم که به بنده دادید!
گویا کمی تند رفتم در انتقاد،و گفتم چاشنی خیام و ...
با ادبیات در حدّ خودم آشنایم،و بی سواد نیستم...و می دانم منظور از وزن و ... چیست،بگذریم...
بنده صمیمانه همینجا از شما عذرخواهی میکنم:-)
و باز هم میگم جمله ی قبلیم را،که شما را در دفتر سوم قویتر می بینم،و منتظر دفتر سوم اشعارتان،
که حاوی اشعار «تازه و داغ» است،هستم... و مشتاق:x

به مناسبت گزارش روزنامه نگارزندانی "مهدی محمودیان" اززندان گوهردشت : "پنج سال انتظاردسته جمعی" 1117 نفربرای مرگ :
بازبلندگو نام مراخواند ، زندانی 666با وسایل زیرهشت.خدایا این بارچندم است؟ هفتم، هشتم، یا دهم...24ساعت انفرادی وقدم آهسته زیرطناب وبازلغواجرای حکم وبازگشت.من تاکنون ده بارمرده ام ،آن هم برای یک بارتجربه ی چیزی بنام زندگی! دلم میخواهدیک باردیگردرختی راببینم حتااگردرزمستان باشد،دلم میخواهد یک باردیگرکودکی رادرآغوش بگیرم وببوسم.دلم میخواهدسوارتاکسی شوم وازراننده قیمت لاستیک رابپرسم،به پارک بروم وتاب بخورم وپشمک . برای خودم نوشابه وکیک بخرم ، بارفیقم تخمه بشکنم.دلم میخواهدبال گنجشک زخمی رابادست خودم ببندم_دلم میخواهد دستان مادرم رابگیرم وبگویم که چقدردوستش دارم وبه پدرلبخندبزنم ، باخواهرم سرکانال تلویزیون دعواکنم.برای برادرکوچکم کفش بخرم ،
به رعنادرشستن ظرف ها کمک کنم.دلم میخواهدروی برگ های زردپاییزی غلت بزنم وزیرباران تاته خیابان بدوم.تابلوهای مغازه هارابخوانم وحروفشان رابشمارم.دلم میخواهدبه رفتگرصبحگاهی سلام کنم وبرایش کله پاچه بخرم ، به خانه برسم ودرجیب هایم بدنبال کلیدبگردم وباریزش ادرارم مبارزه کنم ، رعناکه دررابازکرد؛سلام تندی بکنم وباسربدوم داخل دستشویی.دلم میخواهدشب بیدارشوم ویک لیوان آب خنک ازیخچال بنوشم ، روی بچه هارابکشم وزیرنورماه به چشم ها وموهای رعناخیره شوم.بابچه هابه آلبوم عکس های قدیمی نگاه کنیم وبه لباس هاومدل موهای قدیمی بخندیم ...
چرتم پاره میشودباز؛
زندانی 666باوسایل زیرهشت .
دلم هیچ چیزدیگرنمیخواهدبه جز..مرگ ---
حبیب که ازمرخصی آمدمیگفت؛
اون بیرون هم همه آرزوی مردن دارند_دلم شکست
22:25
10/8/91
منم تبعیدی اجبار منم آواره ی کوی پریشانی منم من ،انتظارخط پایان
به روی نقطه های بودن عمرم که باخود ،می برم هرجا صلیب چوبی خود را
برای هفته وماه و فراوان سال های بیکسی باخود به دنیا آمدم یک بار
برای نوبتی بودن هزاران بار، من مردم خدایا ! این عدالت نیست
که من درکنج سلولم برای یک نفس بودن هزاران باربینم ؛حلقه ی داری
به بالای رگ عمرم
دلم نارنج میخواهد اطاق دنج میخواهد
که من باشم و دلدارم بدو گویم
تورا میخواهمت من دوستت دارم
بلندگو نوبتی دیگر صدایم میزند محکم فلانی با وسایل زیرهشت آید
لباس کهنه ی جان را به روی دوش می گیرم وداعی تلخ با یاران
و چشمی که دراو خشکیده احساس ترباران
قدم در راه تکراری
میان خواب و بیداری
و ورد یاخدا برلب
که شاید بارآخرباشدوراحت شوم
ازبودن شوم هراس آور
دلم یک بوسه میخواهد
ز لب های یخ مردن
گلویم سخت میخارد
برای لمس دستان طناب اما .........
22:41 _ 10/8/91

شعر کلاسیک مامن من است برای گریز از خستگی ها و خود نیک می دانم که کاستی های فراوان در آن دارم . مسکن است برای دردها . در کامنت بعد کمی از این دردها ی مشترک را با هم فریاد خواهیم کرد که در دفتر سوم آمده است .

مسعود عزیز را برای دل پاک و شهامت و جسارتش دوست دارم و اینکه به واقع آینه ایست برای دوستانش . این از قرعه ی بد بود که نماینده ی طرز فکر جا افتاده ای شد که من کله شق با آن سر ستیز دارم . طرز فکری که حاصل نظام غلط آموزشی است در اجبار به حفظ اشعار و یادگیری ادبیات برای نمره ...