عبور از خاتمی

سخنان یکی از سرچشمه هایی که دوستان فرمودند:
آیت الله هاشمی رفسنجانی: "اگر دشمنان جمهوری اسلامی ایران ذره‌ای انصاف داشته باشند، باید بپذیرند که ایران دموکرات‌ترین انتخابات دنیا را برگزار کرد و هیچ شبهه‌ای نمی‌توانند به آن وارد کنند."
آیا شنیدن این حرف ها از زبان کسی که خودش توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شد (مهمترین دلیل برای اثبات غیردموکراتیک بودن این انتخابات)، بیانگر این حقیقت تلخ نیست که جابجایی مهره ها در ساختار حاکمیت جمهوری اسلامی یک بازی تکراری برای فریب افکار عمومی بیش نیست؟

آب را از سرچمه بر داریم و به سخنان آقایان روحانی و رفسنجانی و خاتمی مستقیم مراجعه کنیم .

یعنی مردم ما برای عبور از استبداد و گذار به دموکراسی، بروند سراغ همان هایی که مسببان وضعیت امروز ما هستند و از آنها بخواهند که راهی پیش پای‌شان بگذارند؟!

انتظار عده ای اینه که در کنفرانس خبری ایشان از آزادی قریب الوقوع موسوی و کروبی و آزادی زندانیان سیاسی و آزادی و رابطه با آمریکا و لغو غنی سازی و چه و چه بگویند..
عزیزان اینجا ایرانه و نظام جمهوری اسلامی رئیس دولت تغییر کرده نظام که تغییر نکرده انتظار تحولات عمیق بنیادی در تمامی احوالات سیاسی و اجتماعی داشته باشیم آن هم در اسرع وقت و حتی قبل از شروع به کار.

چه شد؟ چرا موقع رای جمع کردن و کشاندن مردم به پای صندوق‌ها که بود، آقای روحانی و اصلاح طلبان مثل نقل و نبات وعده می دادند. می‌گفتند موسوی و کروبی را رفع حصر می کنیم. زندانیان سیاسی را آزاد می کنیم. با دنیا تعامل می کنیم. به جای مذاکره با قدرت های درجه چندم دنیا، می رویم سراغ کدخدا! (منظور همان شیطان بزرگ، امریکاست) و کاری می کنیم که مشکل هسته ای حل شود و راه برای رفع تحریم های بین المللی برداشته شود.
حالا که خر آقایان از پل گذشت، دائما نهیب می زنند که مبادا سطح توقعات تان را بالا ببرید. این دولت، دولت صبر است! دولت اعتدال است! قبل از انتخابات این آقای روحانی که آن وعده و وعیدها را می داد نمی دانست رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی در اختیار رییس‌جمهور نیست؟ بعد از پیروزی در انتخابات یادش افتاد که "خیلی از امور کار یک رئیس جمهور به تنهایی نیست و باید سه قوه با هم کار کنند". آیا این چیزی جز فریب افکار عمومی نیست؟
آیا ایشان وقتی آن وعده ها را می داد کسی از او نپرسید شما چطور می خواهید چنین تغییراتی را ایجاد کنید. حال آنکه همه ما می‌دانیم، سیاست خارجی جمهوری اسلامی، از مسئله هسته ای و مذاکره با امریکا گرفته تا ارسال سلاح و نیروهای نظامی به سوریه، نه در اختیار رییس جمهور، بلکه در حوزه تصمیم و نظر مقام رهبری و سپاه است.
البته آقای روحانی هم مثل روسای جمهور قبلی حق دارد برای کسب آرا هر وعده و شعاری بدهد (حتی به دروغ) و ادعاهای زیادی کند. مردم ما باید عاقل بودند و راه تحقق این وعده ها و چگونگي انجام این تغییرات را می پرسیدند که البته جو انتخابات و شور یک حماسه سازی دیگر این اجازه را به آنان نداد!

افکار سیاست مدارها از مردم عادی همیشه 30سال جلوتره

بله؛ به همین دلیل است که همیشه یک ترفند جدید برای کشاندن مردم به پای صندوق های رای و مشروعیت بخشیدن به سیاست های خود دارند، خصوصا در کشورهای استبدادزده ای نظیر ایران.

واسه همینه که وقتی سیاستمدارها با هم متهد و یکصدا میشن حکومتهای دیکتاتوری پدیدار میشن

تمام هشت کاندیدایی که توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت شدند، از اتحاد و همصدایی که شما فرمودید و آن را مشخصه حکومت‌های دیکتاتوری دانستید، برخوردار بودند. اساسا همین اتحاد و همدلی بر اصول نظام است که تایید صلاحیت افراد را برای عبور از فیلترینگ شورای نگهبان ممکن می سازد.

اما تجربه نشان داده که بی تفاوتی مردم نسبت به انتخابات دولت و نظام همیشه به ضرر آنها تمام شده از تاریخ درس بگیریم و یادمان نرود که در کشوری مثل کره شمالی انتخاباتی صورت نمیگیرد یا کشوری مثل سوریه رئیس جمهوری مادام عمر دارد حتی کشور روسیه هم قدرت را تک قطبی کرده حال سوالی که مطرح میشود این است که:آیا حاکمان کشورهای نام برده به دنبال دموکراسی و انتخاباتی سالم هستند و عدم حضور مردم در انتخابات به ضرر آنها تمام میشود؟ یا اینکه آنها از قهر مردم در جهت پیشبرد اهداف شخصیشان (که غالبا اهداف ملت نیست) استقبال میکنند و از اهرم فشار کلیدی برای خاموش نگه داشتن مردم استفاده میکنند؟؟

همه این ها قیاس مع الفارق است. ساختار رژیم حاکم بر ایران با هیچ کشور دیگری بر این گیتی پهناور قابل مقایسه نیست. نقش و میزان اختیارات رییس جمهور در نظام جمهوری اسلامی با دیگر نظام های جمهوری در جهان متفاوت است؛ حتی همین کشورهایی که نام بردید. اما پرسش اساسی اینجاست که اصلا ما باید با سابقه بیش از صد سال مبارزه برای دستیابی به حاکمیت مردم، خود را با کره‌شمالی و سوریه مقایسه کنیم؟ حالا چون در کره شمالی انتخاباتی صورت نمی گیرد احتمالا ما باید خدا را هم شاکر باشیم و هر چه بر سرمان آوردند با طیب خاطر بپذیریم و تحمل کنیم؟

جزع متهدین

:-(

من علیرغم میلم به روحانی رای دادم به نظرم خیلی هم فرق نمیکرد روحانی یا قالیباف هر دوی اینا وقتی از فیلتر شورای نگهبان گذشتن یعنی دربست موافق نظامن. این از این. خیلی هم به خودتون قول تغییراتو اینا رو ندید.
آما مسئله دیگه اینکه برای چی اینجوری با هم بحث می کنید. خود شما، خانم آقا برا این کشور چیکار کردید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یه رای میتونستید بدید که اونم ندادید . امریکا الان خیلی هم ذوق میکنه که بازم این نظام سر کاره. دولتی که مردم هیچ اعتمادی بهش ندارن. هیچ قدمی برای پیشرفتش برنمی دارن. میزنن تو سرمون نفتمونو معدنمونو مفت میخرن ما هم هیچ غلطی نمیکنیم چون نشستیم ببینیم بی بی سی و... چه دسته گلی رو رو میکنن باهاش اس ام اس بسازیم. واقعا به نظر شما آمریکا بهشت گمشده‌اس چرا سعی نمیکنیم بجای این همه منفی بافی یکم برای پیشرفت کشور کمک کنیم .
ask not what your country can do for you
ask what can do for your country
J.F. Kennedy

عیب و اشکال مردم ایران این است که بیشتر کارها را خوب شروع می کنند ولی مدت کمی پس از شروع ، همه می روند داخل خانه هایشان و کارها را به امید خدا و قضا و قدر و اما و اگر
و اتفاق و شانس و . . . واگذار می کنند . عزیزان من ( چه مخالف و چه موافق رای دادن ) اکنون باید همه ما تا آخرین لحظه برای تثبیت دولت معقول اصلاحات ایستادگی و همراهی و همیاری
کنیم تا همین جریان تداوم داشته و توسط اصولگراها قطع نشود من به شما قول می دهم در صورت پافشاری و ایستادگی شما در نهایت ، کارها به خوبی و اصلاح ختم می شود
و نه به انقلاب و شورش و جنگ . . . عیب بزرگ ما نا امیدی و بی تفاوتی و نقطه قوت اصولگراها : سماجت و پافشاری و شجاعت در همه امور است . . .
به خدا قسم آنقدر
که آدمهای بی تفاوت و ا امید و بدبین به جوامع بشری ضربه زده اند آدمهای خیانتکار ضربه نزده اند .

دوستان عزیز این آخرین کامنت من زیر این کتابه.بحث دیگه داره به ناکجا آباد کشیده میشه.فکر کنم باید کمی صبر کرد.
همه چیز رو به آینده میسپاریم.
امیدوارم که آینده ی این کشور پر از برکت و زیبایی و صلح و آرامش باشه و البته این امید رو برای همه جهان هم خواهانم.
میدونم همه دوستانی که اینجا کامنت میگذراند،دلسوز این مملکت هستند.
امیدوارم روزی برسه که همه شاهد باشیم که در کنار هم به هر آنچه که خواهان اش هستیم رسیده ایم.
روزی پر از وحدت و زیبایی و شکوه و عظمت کشور عزیزمون ایران.
به امید ایرانی سربلند
بدرود دوستان خوبم:-)

نباید انتظار داشت آقای روحانی در بدو انتخاب حرفهایی بزنند که هم باعث نفاق میشه هم جبه گیری و سنگ اندازی و را از جانب قدرت طلبان در پی داره.
انتظار عده ای اینه که در کنفرانس خبری ایشان از آزادی قریب الوقوع موسوی و کروبی و آزادی زندانیان سیاسی و آزادی و رابطه با آمریکا و لغو غنی سازی و چه و چه بگویند..
عزیزان اینجا ایرانه و نظام جمهوری اسلامی رئیس دولت تغییر کرده نظام که تغییر نکرده انتظار تحولات عمیق بنیادی در تمامی احوالات سیاسی و اجتماعی داشته باشیم آن هم در اسرع وقت و حتی قبل از شروع به کار.
دولت دولت تدبیر و امیده که انشاالله امید به تغیرات مثبت و رو به جلو برای ملت عزیز میره اما در سایه تدبیر که آقای روحانی مردی مدبر و با مشاوره با بزرگان (آقایان رفسنجانی و خاتمی) شاهد خواهیم بود اما در کمال صبر و با تدبیر.
نتایج بی تدبیری و کارهای بدون برنامه و ... ظرف این چند سال همه کاملا دیدیم و با پوست و گوشتمون حس کردیم.
بهتره بدون هیجانات کاذب و افکار آرمانی با تفکر مبتنی بر واقع بینی و حفظ وحدت دست به دست هم بدیم و به پیش بریم...
در ضمن در طوفان تحلیل های اعجاب انگیز داخلی و خارجی پیشنهاد میکنم به تحلیلهای آقای عباس عبدی مراجعه کنید که با اعتدال بیان شده و معقوله .
آب را از سرچمه بر داریم و به سخنان آقایان روحانی و رفسنجانی و خاتمی مستقیم مراجعه کنیم .

نقل قول از khar tu khar عزیز: «مهرپویا جان . این شخصی را که شما دلتان را برایش خوش کرده اید اصولگرایی است که رنگش کرده اند .
البته این نظر من است . باید منتظر گذشت زمان بود .
یک سوال ساده : یعنی نظامی که به قول خودش فتنه 88 را با آن همه دردسر و عواقب پشت سر گذاشته خودش 2 دستی بیاید قدرت را تقدیم کند ؟
در پایان باز هم میگویم در این کشور اصولگرا و اصلاح طلب و اعتدال گرا همگی دروغین هستند تا مردم را بازی دهند .»
اول این که من دلم را به آقای روحانی خوش نکرده ام.از همان ابتدا هم تقریبا همه ی موافقان شرکت در انتخابات نگفتند روحانی می خواهد معجزه کند.اساسا من دلم را به شخص خوش نمی کنم.همیشه منتظر نباشیم یک قهرمان _یک کاوه ی آهنگر_ از راه برسد ما را از ظلم نجات دهد. من دلم را به آن مردمی خوش می کنم که می ریزند در خیابان ها و شعار آزادی زندانی سیاسی می دهند.آقای روحانی بیش از این که خودش باشد نماینده ی یک جریان سیاسی است.این جریان اعضای شناسنامه داری دارد مثل آقایان خاتمی و عارف و تاج زاده و نبوی و هاشمی(که البته من شخصا از هاشمی اصلا خوشم نمی آید) و شاید هم جریان ملی مذهبی و نهضت آزادی که افکارشان به اینان نزدیک است.علاوه بر این اعضای شناسنامه دار که ما به عنوان اصلاح طلب می شناسیم این جریان هوادارانی دارد که شامل روشن فکران مذهبی و سکولار در سطح جامعه هستند( زیر همین کتاب هم نگاه کنید برخی از رای دهندگان افکار مذهبی از نوع معتدل دارند بعضی هم متمایل به سکولاریسم که ای کاش آن ها هم معتدل باشند )
آقای روحانی چه بخواهند چه نخواهند باید حداقلی از همراهی را با این قشر داشته باشند چون انتخابش را به سمت ریاست جمهوری مدیون این قشر است به رای این قشر نیاز دارد و در حالی که تمام ارگان های دیگر کشور از سپاه و بسیج و تریبون های نماز جمعه گرفته تا صدا و سیما و قوه ی قضاییه و مجلس در انحصار جریان اقتدارگرا هست تنها تکیه گاه او همین قشر مردم هستند و بس.بنابراین چاره ای ندارد جز اینکه این مردم را پشت سر خود نگه دارد وگرنه از مدار قدرت کنار گذاشته می شود.
اما سوال شما :نظام دو دستی قدرت را تقدیم نکرده است.اولا همان طور که در بالا گفتم به جز ارگان ریاست جمهوری و شاید هم شورای شهر تهران که گویا اصلاح طلبان در آن موفق بوده اند تمام ارگان های مهم کشور در انحصار اقتدارگرایان است.دوم اینکه همین ریاست جمهوری را هم آنگونه که فکر می کنید «دودستی» نداده اند.به چند دلیل:
یکی اختلاف شدید میان خود اصول گرایان تا جایی که فیلم صحبت های ناجور آقای قالیباف را خود اصول گرایان در اختیار اصلاح طلبان می گذارند در مناظره بیشتری کسی که به آقای جلیلی در بحث هسته ای حمله می کند عارف یا روحانی نیست بلکه ولایتیِ اصول گرایِ سنتی است.از طرف دیگر نه قالیباف نه جلیلی نه رضایی یا ولایتی هیچ کدام حاضر نشدند به نفع اصول گرایی از انتخابات کنار بکشند.
دوم آنگونه که بویش می آید درون خود نهاد سپاه اختلافات شدیدی به وجود آمده است.
سوم اینکه تحریم های جامعه ی بین المللی از خارج و همچنین مبارزه ی جامعه ی مدنی از داخل نظام را به شدت تحت فشار قرار داده است.
این هم که شما و برخی دوستان می گویید اصلاح طلب و اصول گرا دروغین هستند اصلا صحیح نیست.چه کسی می تواند انکار کند که میان نگاه آقای جلیلی و آقای روحانی به مسائل فرقی نیست؟این اشتباه از آن ناشی می شود که نمی دانند خواستگاه اصلاح طلبی که در دهه ی هفتاد شکل گرفت چیست و چرا گروهی در درون خود نظام اصلاح طلب شدند.

این هم همان بازیچه قرار گرفتن از طریق سیاسته. گاهی خودشون هم گرفتار میشن.نمیدونم چقدر صحت داره ولی من اول به روحانی بیشتر خوشبین بودم ولی الان واقعا دلم برای آقای عارف میسوزه .چقدر بازیچه دست این سیاستمداران شده ایم و خودمون هم خبر نداریم.

درود بر گرامی دوستان کتابناک
نقل قول فوق مربوط به شیدایصحرای گرامی است، لازم دونستم نظرم را با دوستان به اشتراک بگذارم
نباید انتظار معجزه از انتخابات رو داشته باشیم که اگر اینگونه باشه باز در موج های افراط و تفریط غرق خوایم شد!
اینکه آقای روحانی مواضع خودشان رو روشن بیان نمیکنند و چرا خاتمی تبریک نگفت و برنده چه کسی شد بحثهای مناسبی نیست.
انحصار طلبان هنوز از ضربه این انتخاب خلاص نشده در پی تشکیک و تفرقه هستند نشان آن در یادداشت شریعتمداری در روزنامه کیهان یکشنبه که پیروزی روحانی رو مستقل از اصلاحات دونسته. خودمان آیه یئس نخونیم یادتان باشد که در انتخابات سال 80 هم با شعار بوی یاس پس از پیروزی خاتمی روزنامه کیهان دولت را نه یاس بلکه یئس نامید....