کامل بهائی

ت‍ح‍ق‍ی‍ق‌ و ت‍ص‍ح‍ی‍ح‌: اک‍ب‍ر ص‍ف‍دری‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌

کامل بهایی کتابی به زبان فارسی نوشته حسن بن علی طبری، مشهور به عمادالدین طبری عالم قرن هفتم، در موضوع امامت و تشیع. از آنجا که طبری این اثر را به بهاءالدین محمد جوینی والی اصفهان در زمان هولاکوخان مغول اهدا نموده، به کامل بهایی شهرت یافته است. مؤلف در این کتاب به موضوعاتی مانند سقیفه، مطاعن دشمنان اهل بیت و مقتل حسین بن علی(ع) پرداخته است. کتاب کامل بهایی در شرایطی تألیف شده که با تسلط ایلخانان و گرایش برخی از آنان به تشیع یا دست‌کم تسامح مذهبی آنان، فرصتی برای شیعه پیدا شد تا به طرح برخی مطالب و تألیف کتاب‌هایی مانند آثار عمادالدین طبری بپردازند. این آثار با تعابیر خاصی از خلفا و دشمنان اهل بیت(ع) یاد می‌کنند.
نام دیگر این کتاب را کامل السقیفة گفته‌اند؛ زیرا درباره غصب خلافت و ماجراهای بعد از رحلت رسول خدا(ص) در سقیفه سخن می‌گوید. مؤلف در مقدمه می‌نویسد: کتاب مناقب الطاهرین در موضوع تولی بود و لازم بود درباره تبری هم کتابی بنویسم و به استخاره نام آن را «الکامل البهایی فی السقیفة» گذاشتم.