شکنجه و امید

نویسنده: احسان طبری

احسان‌الله طبری (زاده: ۱۲۹۵ در ساری، درگذشته: ۹ اردیبهشت ۱۳۶۸ در تهران) مشهور به «احسان طبری» و در میان اعضا و هواداران حزب توده به «رفیق طبری»، نویسنده، نظریه‌پرداز مارکسیست و عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران در سال‌های انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود.
وی از نخستین سال‌های دهه سی خورشیدی تا سال ۱۳۶۲ که به زندان‌های حکومت جمهوری اسلامی ایران افتاد، «بانفوذترین، معروف‌ترین و برجسته‌ترین چهره نظری حزب توده ایران» شناخته می‌شد.
احسان طبری در شب ۶ به ۷ اردیبهشت ۱۳۶۲ دستگیر و در زندان‌های حکومت جمهوری اسلامی مجبور به اقرار تلویزیونی و مکتوب شد.
شکست چهره‌ او با ادعای «گرویدن به اسلام» و «باور به حقانیت حکومت جمهوری اسلامی»، ابهت چند دهه‌ حزب توده ایران را فروریخت.
نهایتا احسان طبری، پس از سال‌ها تحمل زندان و شکنجه، در بیرون از زندان و به مرگ طبیعی درگذشت.
این کتاب بیان فلسفی و شاعرانه دردها و آرزوهای کسی است که موافق گفته دیده رو "انسان را آن کلمه ی واحده ای "میداند که باید" با آن آغاز کرد و با آن پایان داد.