مبانی شریعت

احمد قابل را غالبا به نامه های انتقادی شجاعانه اش به مقام رهبری می شناسند. اما حکم « مهمتر از این نامه ها نوشته های وی در فقه استدلالی است. رساله ناتمام وی در نقد وجوب حجاب از استحباب پوشش موی بانوان، نقد مجازات سنگسار و رجم و مبانی شریعت این قبیل است. همت قابل در چند سال اخیر مصروف نگارش رساله شریعت بوده است. او این رساله را مهمترین اثر خود می داند.
احمد قابل مجتهدی بدون لباس روحانیت است. او عبا و عمامه را چند سالی پس از انقلاب اسلامی به کناری نهاد، در عین اینکه طلبگی حوزه علمیه را هرگز رها نکرد.
حکم اجتهاد را از مراد و مرشد خود مرحوم آیت الله العظمی منتظری دارد. قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری. بارها به اتهام دفاع و تبلیغ آراء استادش طعم زندان اوین و وکیل آباد مشهد را چشیده است.
از استبداد و ریاکاری و دین به دنیا فروختن بیزار است. از استادش فقیه عالیقدر علاوه بر فقاهت و دیانت صفا و پاکبازی و اخلاق آموخته است. مبلّغ اسلام رحمانی و شریعت عقلانی است. وقتی دید از حق قانونی آزادی بیان و قلم محروم است، چند صباحی به تاجیکستان رفت. دربازگشت استعلاجی گذرنامه اش را ضبط کردند. در آخرین دور زندانش چندبار بیهوش شد. زندان بانان می پنداشتند نقش بازی می کند. اما بیماری آنقدر پیش رفته بود که پس از جراحی دیگر سودای بازگرداندش به زندان را از سر بدر کردند.