افسانه محبت

افسانه محبت از جمله داستان‌های نمادین و آموزنده صمد بهرنگی است که با زبانی شاعرانه و ساختاری افسانه‌گونه، مفهومی عمیق درباره عشق، ایثار و انسانیت را منتقل می‌کند. داستان درباره دختری است که در روستایی دورافتاده زندگی می‌کند و با سادگی و صداقت خاصی به زندگی می‌نگرد. او در مسیر زندگی با شخصیت‌هایی روبه‌رو می‌شود که هر یک نماد بخشی از جامعه‌اند؛ برخی با مهربانی و دلسوزی، و برخی با سنگدلی و بی‌تفاوتی. در این میان، دختر با عشقی پاک و خالص روبه‌رو می‌شود، عشقی که برای تحقق آن باید رنج بکشد، از خود بگذرد و حتی جانش را فدا کند. بهرنگی در این داستان مفاهیمی چون فداکاری، قدرت محبت، و ایستادگی در برابر بی‌عدالتی را به‌زیبایی روایت می‌کند. افسانه محبت همچون دیگر آثار او، از دل مردم و برای مردم نوشته شده و با وجود ظاهر ساده‌اش، لایه‌های معنایی عمیقی دارد که مخاطب را به اندیشیدن درباره ارزش‌های انسانی وا‌می‌دارد.