مرگ کثیف

✔️ خاطره و عشق و مرگ، سه بُن مایه ی اصلی مرگ کثیف، اثر پی یر ژان رمی، نویسنده فرانسوی است؛ کتابی که ویژگی بارز آن، نثر شاعرانه و سبک پالوده اش است. سبکی که بیشتر اسلوب رمان نو فرانسه را به ذهن تداعی می کند.
ژان شرال، یک نویسنده ی شصت و چند ساله سترون (هم در زندگی و هم درنوشتن)، گویی برای فراموشی و مرگ، به هنگ کنگ آمده؛ در زمستانی کثیف و در زیر رگبارهای مداوم بارانی که تمامی ندارد. و همچون جذام، چهره ی جزیره را می جود و از شکل می اندازد. اقامتگاه او، هتل - فاحشه خانه ای بدنام، موسوم به سه اژدها، است که خود، نماد مجسم نیستی و پلشتی و مرگ است؛ با دهلیز های تو در تو، راهرو های تنگ، اتاق ها و سالن ها و گوشه های تاریک و مرطوب، دیوارهای چرب و کثیف با گچ بری های درهم و پیچیده و صندلی ها و میزها، مخمل رنگ و رو رفته ی نیمکت ها، همه و همه به رنگ قهوه ای؛ فهوه ای چرک مرده و چسبناک. و زنها و مردهایی که در این فضا می لولند: تفنگداران دریایی مست و لایعقل امریکایی ( که جا به جا حضور خود را به رخ می کشند و نفرت شرال را بر می انگیزند)، چینی های تنومند، زنان متصدی بار، با جام های شراب برنج، که پی در پی می چرخد و فواحش زرد پوست، با دامن های چاک دارشان و خنده های باسمه ای همیشگی شان، و صداهایی که بیشتر به جیغ شبیه است تا به حرف، با لهجه کانتونی. فریادها و صداها، در هر گوشه و کناری به گوش می رسد: فریاد فاحشه ای که اورا کتک می زنند، ناله های شهوت آلود، جیر و جیر تختخواب ها، سیفون توالت هایی که مرتب کشیده می شوند ،و بو، بویی که تمامی ندارد...