تحفه اهل العرفان

تحفة أهل العرفان، اثر شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی (قرن هشتم) قدیمی‌ترین کتاب در شرح زندگی روزبهان (متوفی 601ق) به شمار می‌رود که توسط نوه‌اش نگاشته شده است. این اثر یک‌جلدی به زبان فارسی در سال 695ق یعنی 94 سال پس از وفات روزبهان نوشته است. نویسنده در این اثر به بیان کرامات، احوال، اوصاف و زندگی روزبهان بقلی پرداخته و شرح برخی آیات، روایات و شطحیات سایر عرفا را نیز ذکر کرده است. برخی اشعار روزبهان نیز در این اثر آمده است. این اثر به تحقیق دکتر جواد نوربخش رسیده است. کتاب دارای پیشگفتار محقق، مقدمه نویسنده، محتوای مطالب در هفت باب و خاتمه است.
در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم:
«اگرچه قبیله آدم که چشم و چراغ اهل عالمند، بدین خلع و کرامت معزز و مشرف‌اند، اما حکمت حکیم و تقدیر و ارادت قدیم اقتضا چنان فرمود که طایفه‌اى را در روشنایى و آشنایى بداشت و جمعى را در ظلمت ضلالت و بیگانگى جهالت: خلق الخلق فى ظلمه، باز گذاشت.»