قند و نمک

جعفر شهری در این کتاب به ضرب‌المثل‌های تهرانی پرداخته است. او در مقدمه کتاب گفته است:
مطالب کتاب به سه قسمت می‌باشد. قسمی اصیل، یعنی آن‌هایی که متولد تهران و وسیله‌ی خود تهرانی‌ها ساخته شده است. دوم آن‌هایی که از اطراف داخلشان شده مطابق با ذوق تهرانی‌ها داشته سجل تهرانی شدن گرفته‌اند، در دو علامت و نشان، اولی در لغو و ناپسند و آن‌هایی که رو به اسافل و ورود و صدور به آن‌ها داشته باشند. دومی آن‌هایی که میان هزل وجد بوده، کمتر نظر به قبایح می‌کنند و این که هر دو به بیان محاوره، به همان گونه که در گفت‌وشنید عوام می‌آید می‌باشد و سوم آن‌ها که کتابی و ادیبانه بود، توسط اهالی علم و کتاب، امثال نقال‌ها و سخنورها و اهل منبر و تعزیه‌خوان‌ها و نوحه‌خوان‌ها و شعرا و متشاعران، به همان طرز بیان کتابی که از ایشان رسیده بود.