فتح پلاسان

✔️ این رمان اثر امیل زولا نویسنده مشهور سبک ناتورالیسم است که 135 سال پیش نوشته شده است.
رمان "فتح پلاسان" با عنوان فرانسوی "La Conquete de Plassans" اولین بار در سال 1874 منتشر شد. زولا در این کتاب با علاقه و دلبستگی فراوانی به خاطرات دوران کودکی خود از زندگی در زادگاهش شهر "اکس" (که در رمان مذکور از آن به نام پلاسان یاد شده) پرداخته است.
این نویسنده فرانسوی، مهم ترین نمونه از مدرسه ادبی ناتورالیسم و عامل مهم در توسعه تئاتر ناتورالیسم بود. او یکی از چهره های اصلی در آزادی سیاسی فرانسه نیز بشمار می آید.
"فتح پلاسان" را هوشنگ امیرمکری کارمند سابق وزارت امور خارجه سال‌ها پیش به فارسی برگردانده است.
فتح پلاسان 4 امین اثر از مجموعه 20 جلدی روگن _ ماکار است . مجموعه ای که زولا طی سال های 1871 تا 1893 به طور پیوسته نوشته و انتشار داد . این مجموعه با داریی خوانواده روگن آغاز و با دکتر پاسکال پایان می گیرد . در این عرصه عظیم چندین هزار صفحه ای زولا زندگی بیش از 1200 شخصیت را در بستر مهمترین وقایع اجتماعی _ سیاسی روزگارانی که در آن می زیست واکاوی و بررسی می کند . زولا آورنده سبک ناتورالیسم بود و انسان را تابع دو عامل وراثت و جبر می دانست وشخصیت ها را هم با توجه به این دو ویژگی پرداخت خلق می کرد .
کتاب شرح درگیری ها و منازعات سیاسی در آستانه انتخابات در شهر کوچک به نام پلاسان است که با حضور کشیش غریبه و مرموزی به نام آبه فوژا رونددیگری پیدا می کند . حضور کشیش شرایطی را فراهم می کند که خواننده با عمق فساد آشکار و نهان شهر که بیش از همه در طبقه اعیان و اشراف وجود دارد آشنا شود .
آبه فوژا یک روند بطنی آرام و هوشمندانه را برا ی فتح پلاسان ( از نظر سیاسی ) طی می کند و همراه با این سیر در ظاهر صعودی ( و در حقیقت نزولی ) کشیش برای رسیدن به قدرت و مقام زولا با با قدرت و موشکافی فراوان خواننده را صفحه به صفحه در تعفن و تاریکی این مسیر فرو می برد . کشیش در این مسیر واسطه ای می شود که مخاطب نظاره گر نمایش حیرت انگیزی باشد که شخصیت ها و در راس آنها خود کشیش ها رذیلانه و در عین حال رقت آور و بی فرجام برای رسیدن به قدرت و مقام انجام می دهند . حضور کشیش به نوعی حلقه گمشده ا ی است که شهر و آدم ها پر از فساد ( را که پیش از حضور کشیش نیز وجود داشت ) را به هم وصل و این زنجیر را کامل می کند . در دنیای پلاسان همه در حال سواستفاده و فریب دادن دیگری اند یا خود مورد سوء استفاده قرار می گیرند . این گاهی باعث از بین رفتن مرز بین این دو می شود . آدم ها گاهی فریب می دهند و گاهی فریب می خورند . لحظه ای فاتح اند ( مثل آبه فوژا در اوایل و اواسط رمان یا موره در ابتدا ) و چندی بعد مغلوب ( آبه فوژا در پایان ،‌ موره در پایان ) . چندی بالا هستند ، در اوج و لحظه ای بعدتر پایین و در زیر . آدم ها از دورترین روابط تا نزدیک ترین آنها در این چرخه نفرت انگیز نفس می کشند و گویی گریزی جز مرگ و دیوانگی (مانند موره) ازین چرخه عبث و تکراری نیست . یا مسیر رسیدن به امیال صاحبان قدرت می شوند یا سرنوشتی جز تبعید و مسخرگی و دیوانه شدن را مرگ پیدا نمی کنند ( مثل مورت ) . کشیش از برادر و خواهر خود برای رسیدن به خواسته اش سو استفاده می کند . مورت از همسرش . اهالی فرمانداری و شهرداری از آبه فوژا . آبه فوژا از اهالی فرمانداری و شهرداری از مورت و... و همه از هم برای رسیدن به آمال خود سوء استفاده می کنند .