حیات هوشمند در کائنات
نویسنده:
پیتر اولم اشنایدر
مترجم:
حسن احمدی کرویق
امتیاز دهید
.
آیا در کائنات تنها هستیم؟
اگر زمین سیاره ای متوسط الحال است که حول ستاره ای متوسط الحال بنام خورشید در کهکشانی متوسط الحال بنام راه شیری می چرخد ،پس میلیاردها میلیارد سیاره همانند زمین وجود دارند.
آیا حیات و خصوصا حیات پیشرفته ی هوشمند در آنها هم فرگشت یافته است؟
جهان و کائنات چگونه شکل گرفته ؟
بیشتر
آیا در کائنات تنها هستیم؟
اگر زمین سیاره ای متوسط الحال است که حول ستاره ای متوسط الحال بنام خورشید در کهکشانی متوسط الحال بنام راه شیری می چرخد ،پس میلیاردها میلیارد سیاره همانند زمین وجود دارند.
آیا حیات و خصوصا حیات پیشرفته ی هوشمند در آنها هم فرگشت یافته است؟
جهان و کائنات چگونه شکل گرفته ؟
دیدگاههای کتاب الکترونیکی حیات هوشمند در کائنات
در زیر کتاب " ارتداد در قرآن " نا تمام مانده و با توجه به اینکه مباحث عقیدتی
دیگر دوستان مجال توجه به این بخش از گفته های ما رو نمیداد مناسب دیدم تا در
زیر کتاب مرتبط ادامه بحث رو دنبال کنم
من در بخشهایی از صحبتهام گفتم که یافته ها نشان از نا پایداری اجزای هستی میده
و دوستی پرسیده بود که : "به نظر شما "اجرام آسمانی" باید رفتارشون چطوری باشه تا بگیم نظم در کارشون هست ؟
پیشگفتار:
انسانها همیشه کنجکاو بودن تا دلیل چیزها را بدانند و تا یافتن دلیل واقعی یک چیز آرام و قرار نداشته اند ، اما پس از مدتی یک روشی را پیدا کردند که به انسانها
کمک کرد که به آرامشی کاذب برسند. در این روش آنها دلیل هرانچه که نمیدانستند را به خرافات نسبت میدادند. و این ساده ترین راه برای کنار گذاشتن سوالهای اساسی
و گریز از واقعیت بود. آنها برای خشنودی دل خود انگاره ای را پدید می آوردند هرچند اگر خیلی بی منطق بود. برای نمونه آنها دلیل رعد و برق را در خشم خدایان خود میدانستند..!
در پاسخ به پرسش شما :
- همانطور که گفتم اگر سن تمدن کیهان را یکسال درنظر بگیریم، نسبت سن کل تمدن بشری ، به روی سن تمدن کیهانی تنها 18 ثانیه هست. و همچنین نسبت سن شما به روی ســـــن
تمدن کیهانی تنها 0.18 ثانیه ( هجده صدم ثانیه ) هست.:baaa: بنابراین به این دلیل روند از هم گسیختگی این کیهان بی تعادل را مشاهده نمیکنید. چون سن تمدنی انسانی در برابر سن کیهانی
دارای حدی نزدیک به صفر است ( بنا بر مفهوم Limit ).
--- حال اگر خیال کنیم که انسان ناظری است بر کل رخدادهای این کیهان ، خواهد دید که تا چه حد این جهان ناپایدار است.:-(
برای نمونه :
- ماه در 2 میلیارد سال دیگر آنقدر از زمین دور میشود که دیگر گرانش زمین نمیتواند آن را در مسیر اصلی خود کنترل کند و ماه هم مانند دیگر ستاره ها در آسمان رها میشــود ، حال انکه ماه به کدامین
سو رها میشود بماند که با کدام ستاره یا کره برخورد خواهد کرد ، بماند که ممکن است به خورشید برخورد کند و سبب ساز اتفاقات هولناک دیگر گردد.:((
- از دست رفتن انرژی هسته ی خورشید در 4 میلیارد سال دیگر و به پی آمد آن اختلال در کل منظومه ی شمسی و از دست رفتن آن.:((
- برخورد کهکشان آندرومدا با کهکشان راه شیری که ما در آن زندگی می نماییم در 4 میلیارد سال دیگر !
- یا همین انفجار ذره ی چگال که از روی ناپایداری می باشد.
اینها همه ناپایداریست که اتفاق خواهد افتاد اما چرا ما فکر میکنیم جهان پایدار ( یا به تعبیر شما منظم ) است ؟ بله حالا میدانید چرا ، چون سن هجده صدم ثانیه ای ما توانا در دیدن این ناپایداری ها در بازه ی زمانی صدها سال نیست.:baaa:
اگر بیشتر بگویم گرچه بار سخن بالا میرود ولی در همان حال از لذت نوشته میکاهد.:x
بی زحمت نسخه کامل بذارید