بهداد جان! فضای اینترنت و سایت کتابناک جایی نیست که بشود کتاب را کیلویی فروخت. گفتم فونت درشت استفاده کنم که راحت تر خوانده شود. همانند عرب ها که همه کتاب های خود را درشت چاپ می کنند و از این جهت هم عرب عینیکی نمی بینید!
دانشور یکی از نویسندگان برجسته ی معاصر ایران است که در داستان هایش به تحولات سیاسی و اجتماعی و انسان معاصر، رهیافت و نگاهی ویژه دارد. در آثار دانشور نمودهای فراوانی از سنت، فرهنگ، هویت، اخلاق، مردمداری و مذهب که مطابق با سرشت این مرز و بوم است، بازتاب یافته است. دانشور در رمان هایش انفعال صرف در برابر تجدّد و فرهنگ غرب را به چالش کشانده و معتقد است توجه به هر گونه پیشرفت، تجدّد، فناوری و آگاهی اجتماعی در صورتی پذیرفتنی است که با سنت، مذهب، آیین و فرهنگ ایرانی و اسلامی همساز و همگون باشد.
دانشور، نویسنده ای است که واقعیت و آرمان را با هم درمی آمیزد، زیرا آرمانی می اندیشد و از شجاعت یکی از ملاکین شهر شیراز در داستان سووشون بهره می گیرد تا تداعی صداقت و شجاعت اسطوره ای سیاوش باشد و ضمن تلفیق واقعیت به اسطوره ی ملی از اسطوره ای مذهبی چون امام حسین (ع) غافل نیست. نکته ای که دانشور را از نویسندگان دیگر نه فقط به خاطر زن بودن بلکه به عنوان یک نویسنده ی متفکر متمایز می کند در تفکر ملی مذهبی اوست. وی همان قدر به سنت های مذهبی اعتقاد راسخ دارد که به اسطوره های ملی به دیده ی تحسین نگاه می کند. وی در جریان تشییع جنازه ی یوسف صحنه را چنان کارگردانی می کند که تداعی ماجرای شهید عاشورا می گردد. در تاریخ ادبیات مدرن فارسی، سیمین دانشور را می توان دومین زن رمان نویس ایران دانست. پیش از دانشور، بانوی دیگری به نام امینه پاکروان رمان هایی را در ایران منتشر کرده بود، اما وی که استاد ادبیات فرانسه در دانشگاه تهران بود، رمان هایش را به زبان فرانسوی می نوشت. بدینسان، دانشور نخستین زن رمان نویس فارسی نگار در ایران است
با تشکر از شما. در صورت امکان فونت نوشتار را تغییر دهید.
نقلی از سووشون: گریه نکن خواهرم!
در خانه ات درختی خواهد رویید و درخت هایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمینت و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درخت ها از باد خواهند پرسید: در راه که می آمدی سحر را ندیدی؟
دیدگاههای کتاب الکترونیکی یادنامه دکتر سیمین دانشور
سیمین دانشور
خانومب بود.با اینکه شوهرش به خواسته او زیاد توجهی نمیکرد ولی باز هم به جلال تا اخر عمر وفادار ماند.
دانشور، نویسنده ای است که واقعیت و آرمان را با هم درمی آمیزد، زیرا آرمانی می اندیشد و از شجاعت یکی از ملاکین شهر شیراز در داستان سووشون بهره می گیرد تا تداعی صداقت و شجاعت اسطوره ای سیاوش باشد و ضمن تلفیق واقعیت به اسطوره ی ملی از اسطوره ای مذهبی چون امام حسین (ع) غافل نیست. نکته ای که دانشور را از نویسندگان دیگر نه فقط به خاطر زن بودن بلکه به عنوان یک نویسنده ی متفکر متمایز می کند در تفکر ملی مذهبی اوست. وی همان قدر به سنت های مذهبی اعتقاد راسخ دارد که به اسطوره های ملی به دیده ی تحسین نگاه می کند. وی در جریان تشییع جنازه ی یوسف صحنه را چنان کارگردانی می کند که تداعی ماجرای شهید عاشورا می گردد.
در تاریخ ادبیات مدرن فارسی، سیمین دانشور را می توان دومین زن رمان نویس ایران دانست. پیش از دانشور، بانوی دیگری به نام امینه پاکروان رمان هایی را در ایران منتشر کرده بود، اما وی که استاد ادبیات فرانسه در دانشگاه تهران بود، رمان هایش را به زبان فرانسوی می نوشت. بدینسان، دانشور نخستین زن رمان نویس فارسی نگار در ایران است
نقلی از سووشون: گریه نکن خواهرم!
در خانه ات درختی خواهد رویید و درخت هایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمینت و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درخت ها از باد خواهند پرسید: در راه که می آمدی سحر را ندیدی؟