سیری در تاریخ آذربایجان
نویسنده:
صمد سرداری نیا
امتیاز دهید
صمد سردارینیا (۲۱ اردیبهشت ۱۳۲۶، تبریز - ۲۲ فروردین ۱۳۸۷، تبریز) تاریخنگار و پژوهشگر «تاریخ معاصر آذربایجان» است.
دکتر سردارینیا در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۲۶ در محله امیرهقیز تبریز به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان، در سال ۱۳۴۶ در مقطع کارشناسی تاریخ در دانشگاه تبریز پذیرفته شده و در سال ۱۳۵۰ فارغ التحصیل شد. وی پس از استخدام در صدا و سیما، در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته حقوق قضائی پرداخته و در سال ۱۳۵۷ فارغ التحصیل شدند.
وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ در مطبوعات ترکی و فارسی زبان ایران به ارائه مقالات علمی در زمینه تاریخ معاصر آذربایجان پرداخت و از آغاز انتشار مجله وارلیق، یکی از اعضای اصلی هیئت تحریریه آن بود. وی در سال ۱۳۸۲ از طرف دانشگاه ملی باکو، دکترای افتخاری دریافت کرد.
سرداری نیا چند ماه آخر عمر خود از عارضه معده رنج میبرد و در شامگاه ۲۲ فروردین ۱۳۸۷ درگذشت.این کتاب سرگذشت مردم آذربایجان و خود آذربایجان را از دوران پیش از اسلام تا مشروطیت را به طور کامل بازگشایی کرده است.
بیشتر
دکتر سردارینیا در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۲۶ در محله امیرهقیز تبریز به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان، در سال ۱۳۴۶ در مقطع کارشناسی تاریخ در دانشگاه تبریز پذیرفته شده و در سال ۱۳۵۰ فارغ التحصیل شد. وی پس از استخدام در صدا و سیما، در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته حقوق قضائی پرداخته و در سال ۱۳۵۷ فارغ التحصیل شدند.
وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ در مطبوعات ترکی و فارسی زبان ایران به ارائه مقالات علمی در زمینه تاریخ معاصر آذربایجان پرداخت و از آغاز انتشار مجله وارلیق، یکی از اعضای اصلی هیئت تحریریه آن بود. وی در سال ۱۳۸۲ از طرف دانشگاه ملی باکو، دکترای افتخاری دریافت کرد.
سرداری نیا چند ماه آخر عمر خود از عارضه معده رنج میبرد و در شامگاه ۲۲ فروردین ۱۳۸۷ درگذشت.این کتاب سرگذشت مردم آذربایجان و خود آذربایجان را از دوران پیش از اسلام تا مشروطیت را به طور کامل بازگشایی کرده است.
آپلود شده توسط:
ramin12345
1391/02/23
دیدگاههای کتاب الکترونیکی سیری در تاریخ آذربایجان
باز که نوشتین این کتاب صاحاب داره.
یا برین اجازشو از صاحبش بگیرین یا هم کلا بردارین.گذاشتین اونجا ،نمی گذارین دانلود کنیم ،ما هم دهنمون اب می افته.
این چه وضعشه اخه.
تکبیر...
آواتار شما بنده را یاد ارگ علیشاه تبریز انداخت؛ اما از این بنای باشکوه در این اواخر تنها قسمتی از آن باقی مانده؛ متاسفانه