زندگی من - دوره 2 جلدی

‍ 🔹جواهر لعل نهرو در ۱۴ نوامبر ۱۸۸۹ در خانواده ای فرهیخته از برهمنان هند زاده شد. پدرش از وکیلان برجسته هند بود و فرزند را برای تحصیل عالی در سال ۱۹۰۵ به بریتانیا فرستاد. نهروی جوان در کمبریج زیست شناسی و سپس در لندن حقوق خواند و در ۲۳ سالگی (۱۹۱۲) به عنوان وکیل به هند بازگشت...، در سال ۱۹۱۶ با ماهاتما گاندی آشنا شد و از آن پس یار و همکار او ماند. هنگامی که گاندی در سال ۱۹۳۳ از حزب کنگره‌ ملی خارج شد تا تلاشهای سیاسی اش را فراحزبی دنبال کند، نهرو نقش اول را در این حزب پیدا کرد. اگرچه گاندی را بنیانگذار سیاست عدم خشونت و مبارزه منفی علیه انگلیس میشناسند، اما این نهرو بود که همواره برای حل مسئله‌ هند به انگلیسی های استعمارگر آن زمان پیشنهادهای سازنده ارائه میداد.
🔹با جدایی و استقلال هند و پاکستان در سال ۱۹۴۷ و کشته شدن گاندی توسط افراطیان هندو، نهرو به نخست وزیری هند رسید و به مدت ۱۷ سال در کنار مقام نخست وزیری وزارت امور خارجه‌ هند را هم اداره میکرد. نهرو همواره در زندگی مرد تلاش و پیشنهادهای سازنده و عملی بود. از هنگامی که پس از تحصیل در بریتانیا به میهنش بازگشت، تا زمانی که نخست وزیر شد، جمعا ۱۴ سال به خاطر فعالیتهای سیاسی ضد استعماری زندانی بود؛ اما در زندان نیز دست از کار نمیکشید. از او یازده کتاب به یادگار مانده که دوتای آنها یعنی "نگاهی به تاریخ جهان" و "زندگی من" به اضافه‌ بسیاری از نامه هایی که خطاب به دخترش ایندیرا، که پس از او نخست وزیر شد را شامل میشود. بسیاری از این نامه ‌ها از زندان برای ایندیرا نوشته میشدند. اگر به این کتابها و مطالب دقیق آن که بی مراجعه به هیچ کتابخانه ای نوشته شده اند نگاهی بیفکنیم، از ذهن دقیق و حافظه سرشار نهرو شگفت زده  میشویم.
🔹در سال ۱۹۵۹ با تشکیل دولت نهرو در سال ۱۹۴۷، سیستم خانخانی و مهاراجه ها، جای خود را به نظام جمهوری داد. نهرو گونه ای از سوسیالیسم را با دموکراسی درآمیخت و به مبارزه با فقر در هند پرداخت. در سیاست خارجی راهی میان بلوک های شرق و غرب را در پیش گرفت به گونه ای که توانست در بسیاری از تنش ها و برخوردهای بین ‌المللی مانند جنگ کره، مسئله‌ هلند و اندونزی، مسئله‌ تونس، مشکل چین، جنگ الجزایر و فرانسه، بحران کانال سوئز و قیام مجارستان نقش میانجی ایفا کند. سیاست هم زیستی مسالمت آمیز از وی چنان شخصیتی ساخت که به سخنان و پیشنهادهایش در بحبوحه جنگ سرد از واشنگتن تا مسکو اهمیت ویژه ای میدادند.
🔹اما سیاست و کشورداری نهرو پیوسته با موفقیت همراه نبود. هنگامی که او در سال ۱۹۵۹ به دالایی‌ لاما رهبر مذهبی تبتی ها پناه داد و مسئله تبت را یک مسئله‌ داخلی چین ارزیابی کرد، از سوی بسیاری در داخل و خارج هند مورد انتقاد شدید قرار گرفت. با حمله چین به سرزمین لداخ یا تبت کوچک در هند، نهرو نیز مجبور به ترک سیاست عدم خشونت شد و دستور پاسخ نظامی به حمله های چین را داد. در مسئله کشمیر هم که موضوع اختلاف دیرین هند و پاکستان و چین است، سیاست آشتی جویانه‌ او توفیق چندانی نداشت. با این همه این نهرو بود که " جهان_سوم" را بر سر زبانها انداخت و به مفهوم "کشورهای بلوک آزاد" جان و ارزشی سیاسی داد. در یکی از نامه های او که در سال ۱۹۳۵ نوشته میخوانیم:
" چگونه میتوان باور کرد که میشود ملتی را برای همیشه سرکوب کرد، آنهم ملتی که برای آزادی تلاش میکند و آماده است بهای زیانهای تلاشهایش را هم بپردازد ".

با تشكر اركليه دست اندركاران ميخواستم خواهش كنم كتابهاي ذيل را در سايت قراردهيد متشكرم
آينده يك پندار -نويسنده فرويد
جهاني كه من ميبينم - انيشتين
مذهب من - تولستوي
مذهب من - گاندي
راهنماي الهيات پروتستان