آیین زندگی

salam vaghean dasteton dard nakone8-)

من قبلا خوندمش . در مقایسه با کتاب های جدیدتر از این نوع می توانم بگویم گویی این کتابها همگی براساس آیین زندگی دیل کارنگی نوشته شده اند. واقعا یک کتاب عالی و کاربردی است.

اامیدوارم همین قدر که دوستان گفتن کاربردی باشه

قبلا اين كتاب را خوانده بودم ولي حالا كه دوباره آنرا در اين سايت پيدا كردم واقعا خوشحال شدم متشكرم

ااین کتاب دشمن ما روانشناسهاست8-) از اون نظر که هر کس این کتاب را بخونه و به خاطر بسپاره دیگه افسرده نمیشه
8-)

هميشه كتاباي ديل كارنگي رو دوست دارم و با خوندن كتاب آيين دوست يابي بود كه خودم و دنياي اطرافمو شناختم.:D

به دوستان پیشنهاد می کنم برای کسب موفقیت و چیره شدن بر نگرانی و همچنین دلگرمی برای کارهای بزرگ حتما این کتاب را بخوانند. من چند خط از این کتاب رو در زیر گذاشتم بخونید بعد کتاب رو دانلود کنید.
کار دوست‌داشتنی
‏چند سال قبل، «هارلان هوارد»

مصمم شد در کار خود، تغییر و تحول بزرگی ‏ایجاد کند. او سعی داشت کار خسته کننده و کسالت‌بارش را به کاری دوست‌داشتنی برای خود مبدل سازد. ‏

واقعاً هم کاری یکنواخت و خسته‌کننده داشت. او در یک دبیرستان شبانه‌روزی مشغول به کار بود و وظیفه‌اش این بود که ظرف‌ها را بشوید، میزها را تمیز کند و یا وقتی که بچه‌ها سرگرم تفریح و بازی بودند، ظرف‌های بستنی را روی میزها بچیند. او به شدت از کارش بیزار و متنفر بود، ولی چاره‌ای نداشت. به همین علت تصمیم گرفت که وضعیت موجود را تغییر دهد و این نفرت و بیزاری از کارش را تبدیل به کاری شیرین و دلچسب کند.
‏هوارد شروع به تحقیق و بررسی درباره‌ی بستنی کرد، در این مورد که بستنی چطور درست می‌شود و ترکیبات آن چیست و یا چرا بعضی از بستنی‌ها خوشمزه‌تر از بستنی‌های دیگر است. او درباره‌ی ترکیبات شیمیائی بستنی هم تحقیق کرد و همین تحقیق در زمینه‌ی ترکبیات شیمیائی بستنی تا آنجا پیش رفت که در درس شیمی از همه‌ی شاگردان آن دبیرستان جلو افتاد. و بقدری به مباحث مربوط به تغذیه و غذا علاقمند شد که به یکی از دانشکده‌های معروف ماساچوست رفت و در رشته‌ی شیمی غذا تخصص گرفت.
‏زمانی‌که یکی از شرکت‌های شکلات‌سازی نیویورک، جایزه‌ای معادل یکصد دلار برای کسی تعیین کرد که بهترین لفاف و روکش شکلات را پیدا کند، گمان می‌کنید کدام یک از دانشجویان، برنده‌ی این جایزه شدند؟ همین آقای هارلان هوارد. وقتی‌که هوارد نتوانست شغل مورد علاقه‌ی خود را پیدا کند، در زیرزمین منزلش یک آزمایشگاه کوچک برای تحقیقات خود دایر کرد. مدتی بعد قانونی وضع شد که به موجب آن، می‌بایست باکتری‌های موجود در شیر، شمارش و ‏کنترل می‌شدند.
‏آقای هوارد، این‌کار را برای چهارده ‏شرکت لبنیات‌سازی انجام داد و آن‌قدر حجم کارش زیاد شد که مجبور شد دو نفر را برای همکاری استخدام کند.
‏به نظر شما آقای هوارد، 25 ‏سال دیگر به کجا می‌رسد؟ شاید مثل بقیه‌ی آدم‌هایی که به این‌کار اشتغال دارند، بازنشسته شود و یا فوت کند و جایش را افراد جوان‌تر دیگری بگیرند و یا شاید هم یکی از رهبران حرفه‌ی خود باشد، در حالی‌که همکلاسی‌های دیگرش که به آن‌ها در مدرسه بستنی می‌فروخت، شاید تاکنون موفق نشده ‏باشند حتی در یک اداره‌ی دولتی استخدام شوند و گله و شکایت دارند از این‌که بسیار کم شانس‌اند.
‏شاید هوارد هم خوش‌شانس نبوده ‏و چیزی بیشتر از آن‌ها نداشته، تنها کاری که او کرد این بود که شغل و کار خسته کننده‌ی خود را که از آن بیزار بود، تبدیل به یک کار مورد علاقه و دوست‌داشتنی کرد. شاید اگر او هم چنین کاری نمی‌کرد، الان از بخت و اقبال خود گله داشت.

با تشکر زیاد به خاطره سایت عالیتون
میشه کتاب آیین دوست یابی و آیین سخنرانی رو هم بذارین

سلام
بسیار خوب بود
لطفا ، اگر امکان دارد کتاب آئین دوست یابی را نیز از همین نویسنده بگذارید .
سپاس گزارم

بسیار عالی بود دوست داشتنی است. تشکر از شماکه همچون کتابهای مفید رو به دسترس مون قرار میدهید.ممنون و شکریا!