معبد سکوت

فلسفه ی بودایی، بودا و بودیسم و پیشگویی ها

(نمی‌دانم چرا در سرزمین هزار مذهب هندوستان، معجزات و کرامات اولیاء خدا تا این اندازه شدید و مکرر به وقوع می‌پیوندد؟ در این کتاب از استادانی سخن گفته شده که پیامشان به دو چیز خلاصه می‌شود: «خود را بشناس، آنگاه همنشین خدا باش» )1

2(لازم است هر انسان زندگی خویش را شکوفا سازد. اصلاً ممکن نیست شخصی به جای شخصی دیگر زندگی کند. هیچ کس قادر نیست به جای شما، زندگیتان را تعریف کند و یا به جای شما بگوید که چگونه بایستی آن را بیان کند و تحقّق بخشید. همان ‌طور که گفته‌اند: «به همان اندازه که خداوند دارای حیات و هستی است، به همان مقدار نیز مخلوق خدا دارای حیات و هستی است.»)2

3(روحی که چنین حقیقتی را دریافته باشد، دیگر نمی‌تواند با وزش هر باد، به هر سو برود، زیرا تمام دلیل زندگی و هدف حیات در افتخار و امکانی ظاهر می‌گردد که به انسان ارزانی شده تا بتواند «خویشتن» الهی و باطنی خود را بیان کند و تحقق بخشد. هدف خداوند این است که انسان در همان تصویر الهی باقی بماند و به همان شکل خدایی‌اش باشد. هدف اصلی زندگی یک انسان باید این باشد که بتواند آن‌چه را خداوند برای او در نظر گرفته و در اندیشه پنداشته، بیان کند و برآورده سازد.)3

4(حتّی اگر انسان با شکست آغاز به کار کند، لازم است که عزم و اراده داشته و مداومت به خرج دهد. این تمرین همت و اراده است. همان ندای اعتماد به نفس است، بیان ایمانی است که سرگرم هدایت کردن قدرت، به سمت شیء مطلوب و ایده‌آل است. انسان هرگز نمی‌تواند به ایده‌آل برسد، مگر آن‌که با آگاهی کامل، قدرت را به سمت آن سوق داده و هدایت کند. این کار هم بدون عزم و اراده مقدور نیست. با این وجود، اگر آرمان مورد نظر یا همان تصویر ذهنی مطلوب، یک اراده و همت ایده‌آل و مطلوب نباشد، این کار برای انسان مهلک خواهد بود. لازم است که عزم و اراده مطلوب، درست به اندازه خود تصویر ذهنی مطلوب، مفید باشد وگرنه روح آدمی قادر نخواهد بود قدرت یاد شده‌ای را که عزم و اراده مایل است هدایت آن را به عهده بگیرد، رهایی بخشد. اراده و میل به‌این که از خدمات دیگران بهره‌مند شود. به جای آنکه خودش به دیگران خدمت کند، باعث بازگشت جریان حیاتی بر علیه خود او است.حال آن‌که میل و اراده خدمت کردن، به دیگری، شدت جریان حیاتی را در روح آدمی، محفوظ نگه می‌دارد و باعث حفظ پرتو و درخشش شخصیت می‌گردد. میل و اراده خدمت کردن موجب می‌گردد تا هدفی مشخّص به آن الهام و رؤیای باطنی داده شود و اجازه می‌دهد تا عشق در زندگی، مستقر شود. عشق چگونه می‌تواند بیان شود اگر از وجود شخصی که مشغول بیان زندگی است عبور نکند؟)4

فرازهایی از کتاب معبد سکوت را در بالا مطالعه کردید و براستی باید گفت نمیتوان هیچ سطری و کلمه‌ای از کتاب را «انتخاب کرد» که همه‌ی جملات و عبارات این نوشته از «نور» است، آقای (اسپالدینگ) به همراه یک گروه کاوشگر شامل 11 دانشمند بلندپایه این کتاب را در طی سفری عجیب و اسرارآمیز که به نواحی وسیعی از سرزمینهای هندوستان، تبت، چین و ایران داشته به نگارش درآورده .

این سفر در اواخر سال 1894 میلادی آغاز شده و چندین سال به‌طول می‌انجامد و در طی این مدت خلاصه‌ای از اهم رویدادها، مشاهدات و دیدارهای واقع شده توسط گروه اسپالدینگ جمع‌آوری می‌گردد و آنچه آقای «اسپالدینگِ» مقدّسْ، در پایان، مأمور به انجام آن می‌گردد، نگارش مکتوبی است که به منزله‌ی نوعی (پیام آسمانی) برای بشریت می‌باشد.


پ.ن: موارد 3،2،1و4 از متن و مقدمه‌ی کتاب انتخاب گردیده.