قرآن هرگز تحریف نشده

آقای نوری علایی میگوید اگر از شرح و بسط افسانه هائی که در اطراف اين «پيشگوئی» بافته شده بگذریم به اين نکته میرسیم که آيات نخستين سورهء «روم» بخوبی نکات زير را روشن می کنند

تاریخ و شواهد چیز دیگری را از وضع آن دوران نشان میدهد.برای هر ادعایی باید مدرک آورد مشخص است که وی با توجه به اینکه قران را فرستاده خدا نمیداند،سعی کرده تا احتمال هایی هر چند دور از ذهن در جهت توجیه این موضوع و سرپوش گذاشتن بر روی این معجزه بیان کند.

. پيامبر اسلام، اعضاء خانواده اش، و مريدانش، همگی، خود را هم پيوند با روميان و در نتيجه مخالف ايرانيان می دانستند.

:stupid: ایشان طرفدار هیچ کدام از دو طرف نبودند بلکه پیروزی ایران که به اعراب مشرک وعده حمله و سرکوب مسلمانان را داده بود،به نفع ایشان بود.دشمنانشان به وسیله دشمن دیگرشان نابود شد.در آن موقع این مسئله به نفعشان بود.

اخبار جنگ را به دقت تعقيب می کردند و می دانستند که شکست روميان به معنی شکست کار تجاری همهء مکيان نيز هست.

امکان چنین چیزی نبود یعنی از نتایج تا حدودی خبر داشتند (به وسیله اخباری که از سوی مشرکان پخش میشد) اما امکان دانستن وضعیت و ... که با آن بشود چنان پیش بینی ای کرد،وجود نداشت.اگر هم داشتند نمیتوانستند چنین شکستی را پیش بینی کنند.چون همه چیز بر ضعف شدید رومیان صحه میگذاشت.

سوره روم به صراحت می گويد که الله پشتيبان روميان است و به آنها کمک خواهد کرد تا ايرانيان را شکست دهند. و اين شکست ناشی از وعدهء تخلف ناپذير الله است!

در سوره به هیچ وجه چنین چیزی گفته نشده.بلکه در آیات پس از آن گفته شده که خداوند هر کس را که بخواهد یاری میکند.
این از آن جهت باعث خوشحالی مسلمانان میشد که از قدرت یافتن بیشتر کسری و سرکوبشان بدست وی جلوگیری میشد چرا که خود کسری وعده سرکوب و نابودی اشان (مسلمانان) را به مشرکین داده بود.

مشابه تحریف معنای (( یوم )) از روز به دوره

در کتاب های لغوی قرن پنجم و چهارم و در بین خود مردم عرب معنای دوره و .. میداده است.

ادنی )) از نزدیکترین به پست ترین!!

!!!ادنی از ریشه دنی به معنای پست است نه به معنای نزدیک!!
شما اصرار داری با توجه به تقابل همیشگی و اصطلاحی دو واژه دنیا و آخرت آن را به نزدیک ترجمه کنی!و معنای ریشه ای و اصلی و کاربردی (ادنی) را انکار کنی و نادیده بگیری!

و تحریف معنای ((بنان )) از انگشت به (( سر داخلی انگشت! ))

!!اژه بـنـان در اصـل به معنی: "تکيه گاه و چيزيکه بنوعی و بنحوی به آن تکـيه می شـود" است. در معنی دوم خود از جمله به: قـسـمـت داخلی سر انگـشـتـان!!
در شکل مجاز و در کاربردهای سوم و چهارم و ... آن را به انگشتان تعبیر کرده اند وگرنه از ابتدا معنای سرانگشت و تکیه گاه دستان به کار میرفته (محل تکیه)

تحریف واژه مبهم (( بعض )) از ((چندین)) به ((عددی دقیق بین 3 تا 9 سال! )) ... که اگر به نوشتار در بیاوریم اصلاً معنای درستی نمی دهند!!! مثل این می ماند که من بگویم (( چندین سال )) طول میکشد که افغانستان ساخته شود

بعض سنین مبهم نیست در اصطلاح زبانی آن را به کمتر از هفت سال تعبیر میکنند و استفاده مینمایند.میتوانید به لغت نامه رجوع کنید.ضمن انکه اصلا معنای چندین!! نمی دهد.این نیز از اختراعات و تعابیر جدید شماست.
از آن گذشته (س) در فعلسَيَغْلِبُونَ به معنای به زودی است.
قرار گرفتن (س) بر سر فعل و همچنین بیان زمان (بعض سنین) دو قرینه معنایی هستند که معنا را به خوبی میرسانند.
:-)

غُلِبَتِ الرُّومُ (روم/2) روم شكست خورد.
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ(روم/3) در نزديكترين سرزمين و ایشان پس از شکستشان، پيروز خواهند گرديد.
فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (روم/4) در مدت چند سال، (زیرا که) کار در گذشته و آینده برای الله است، و آن روزى است که مؤمنان شاد میشوند.
بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(روم/5) (این پیروزی) با یاری الله است و (الله) هر کس را بخواهد یاری خواهد نمود و او بزرگوار و رحم کننده است.

آقای نوری علایی میگوید اگر از شرح و بسط افسانه هائی که در اطراف اين «پيشگوئی» بافته شده بگذریم به اين نکته میرسیم که آيات نخستين سورهء «روم» بخوبی نکات زير را روشن می کنند:
1. پيامبر اسلام، اعضاء خانواده اش، و مريدانش، همگی، خود را هم پيوند با روميان و در نتيجه مخالف ايرانيان می دانستند.
2. آنها اخبار جنگ را به دقت تعقيب می کردند و می دانستند که شکست روميان به معنی شکست کار تجاری همهء مکيان نيز هست.
3. سوره روم به صراحت می گويد که الله پشتيبان روميان است و به آنها کمک خواهد کرد تا ايرانيان را شکست دهند. و اين شکست ناشی از وعدهء تخلف ناپذير الله است!
4. همچنين، در اين آيات، قرآن به صراحت می گويد که شکست ايرانيان و پيروزی روميان قلوب مؤمنان (در قرآن دو واژهء «مؤمن» و «مسلمان» به يک معنی است) را شادمان خواهد کرد!!
5. بدين سان روشن است که در ديد مسلمانان خداوندشان دوست روميان و دشمن ايرانيان بوده است.

تمام اين مطالب استنساخ شده از سورهء روم را «تاريخ طبری» به سادگی و وضوح تمام، اما با شاخ و برگ های معمول تواريخ اسلامی، چنين باز می گويد:
«...روميان و ايرانيان به سرزمين نزديک پيکار کردند... و روميان منهزم شدند. اين خبر به پيغمبر (ص) و اصحاب وی رسيد... حادثه بر آنان سخت بود که غلبهء گبران را بر روميان اهل کتاب خوش نداشتند. و کافران مکه خوشدل شدند و ياران پيغمبر را شماتت کردند و گفتند: "شما اهل کتاب ايد و نصاری نيز اهل کتاب اند... و برادران ايرانی ما بر برادران کتابی شما ظفر يافتند..." و آيات (نخستين سورهء روم) نزول يافت. و ابوبکر سوی کفار شد و گفت: "از غلبهء برادرانتان بر برادران ما خوشدلی می کنيد؟ به الله قسم که روميان بر ايرانيان غلبه خواهند يافت. و اين گفتهء پيغمبر ماست"...»

:-(:-(:-(

در مورد : نبرد ایران و روم
دوستی کتابناکی نوشتند:

به مسلمانان گفت: رومیان در عرض چند سال پیروز خواهند شد؛ او مدت این چند سال را مشخص نکرد و نگفت که در نبرد بعدی این پیروز حاصل خواهد شد، جالب‌تر این است که او حتی مکان این پیروزی را نیز مشخص نکرد و تنها به این امر بسنده نمود که در نزدیکترین نقطه، صد البته مشخص نیست این نزدیکترین نقطه کجاست؟

دوستان عزیز کتابناکی در صورتی که بحث های پیشین را پیگیری کرده باشید می دانید که در مورد پست ترین نقطه زمین که دریای بحر المیت می باشد سخن گفته شد و با دلایل منطقی بیان گردید که ادنی به معنی پست ترین می باشد و نه نزدیکترین( در مترجم گوگل نیز می توانید معنی ادنی را به انگلیسی که lowest ترجمه شده ببینید هر چند دون خود بدون نیاز به فرهنگ لغت معنی پائین و ÷ست تر و فرومایه و .... را در ذهن ایجاد می کند:http://www.google.com/language_tools?hl=fa) و نبرد ایران و روم دقیقا طبق پیش گویی قرآن در این محل که پست ترین نقطه خشکی در زمین می باشد اتفاق افتاده است
در حقیقت خداوند هم محدوده زمانی و هم مکان و هم نتیجه این نبرد را مشخص می کند و از طرف دیگرن پست ترین نقطه زمین را که امروزه با استفاده از امکانتات پیشرفته ماهواره ای مشخص شده است را بیان می کند که این خود اعجازی دیگر است مه قبلا به آن پرداخته شد
در کتاب علم راهی بسوی آفریدگار در مورد این اعجاز مطالبی نوشته شده است:
http://ketabnak.com/comment.php?dlid=16925
یا وبلاگ:
http://khodavaelm.blogfa.com/cat-31.aspx

داستان ناسخ و منسوخ!

در آن آیه سخنی از نسخ آیات نیامده!بلکه گفتته شده آنچه شیطان القا کند را نسخ و نابود میکنیم.
نسخ آیات تنها در تغییر احکام و عبادات و تکمیل انهاست نه در عوض کردن یک پیشگویی!! و حقیقت!!!و اتفاقی که خداوند وعده داده و خود فرموده که در وعده خداوند شکی نیست و خداوند خلف وعده نمیکند!!و در آیات پس از ان نیز در سوره روم بر حتمی بودن آن تاکید میشود!توجه بفرمایید که این یک ایه است و ثبت میشده و حفظ میگردیده.
دوم آنکه آیات نسخ شده تغییر کاربری میدهند نه اینکه کاملا نسخ شوند بلکه جزو متشابهات هستند و منظور آنها طبق روز و پس از نسخ تعیین میشود.
آیه 6 و 7 سوره روم در ادامه ایات در جهت نشان دادن حتمی بودن پیروزی روم که هرگز اشتباه نمیشود.
اين وعده خداست و خدا بر خلاف وعده‌اش هرگز كاری نميكند، ولی بيشتر مردم اين را نميدانند.
مردم فقط ظاهر زندگی دنيا را ميشناسند و از عاقبت كار غافل هستند.

در متن اصلی آیه میگوید: (( بعض سنین )) یعنی (( چندین سال ))
و بعد شما به فرهنگ لغت مراجعه کرده ای و میگویی (( بعض)) معادل عددی است بین 3 و 9 !!
مگر آکسفورد 1996 است که در مورد واژه some آمده بعضی و مقداری و در جایی هم آمده معمولاً عددی بین 3 تا 9!!
بعد شما این را پیشگویی و غیب گویی قطعی و دقیق میدانی؟! و کلمه (( بعض )) را به دلخواه خود چنین تأویل و تفسیر میکنی!؟ : عددی بین 3 و 9...!! عجب پیشگویی دقیقی... بین 3 تا 9 سال موقعیت هر لشکری می تواند زیر و زبر شود!! و در طول (( بعض سنین )) جنگهای کاملاً مختلف با نتایج کاملاً مختلف پیش بیاید!!!! سنگ مفت! گنجشک مفت!
بعد شما اسم این را میگذارید غیب گویی دقیق و معجزه!! و در تفسیر واژه (( بعض سنین )) میگویی:

مدت سه تا نه سال که کاملا معنای تضعیف تدریجی و سپس پیروزی کامل را میدهد، چیزی است که معنای آیه میرساند و بر واقعیت منطبق است.

این جور معنی های دلبخواهی را شما از کجای آیه بیرون می آورید؟! برای تفسیر به رأی کردن خیلی چیزها را میتوان بیرون آورد و یا تحریف کرد!! ... مشابه تحریف معنای (( یوم )) از روز به دوره... یا تحریف واژه (( ادنی )) از نزدیکترین به پست ترین!! و تحریف معنای ((بنان )) از انگشت به (( سر داخلی انگشت! )) و تحریف واژه مبهم (( بعض )) از ((چندین)) به ((عددی دقیق بین 3 تا 9 سال! )) ... که اگر به نوشتار در بیاوریم اصلاً معنای درستی نمی دهند!!! مثل این می ماند که من بگویم (( چندین سال )) طول میکشد که افغانستان ساخته شود؛ بعد تو معنا کنی (( بین 3 تا 9 سال طول میکشد که افغانستان ساخته شود!! )) یا مثل این است که من این آیات را چنین معنا کنم:
غُلِبَتِ الرُّومُ (روم/2) روم مغلوب شد.
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ(روم/3) در پایین ترین سطح خشکی ها !!! ( شکست خورد ) و ایشان پس از شکستشان ( که در پایین ترین سطح خشکی ها رخ داده بود)، پيروز خواهند گرديد.
فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (روم/4) در مدت چند سال ( که عددی بین 3 سال تا 9 سال است پیروز خواهند گردید) ، (زیرا که) کار در گذشته و آینده برای الله است، و آن روزى است که مؤمنان شاد میشوند. ( چون روم سالی از سالها به یاری الله پیروز خواهد گردید و ایران سالی از سالها شکست میخورد مؤمنان شاد میشوند )
بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(روم/5) (این پیروزی روم) با یاری الله است!!! و (الله) هر کس را بخواهد ( مثلاً رومی ها را در جنگ ایران یا یزیدیان را در جنگ با امام حسین) یاری خواهد نمود و او بزرگوار و رحم کننده است.
آخر این هم شد معنا کردن و ترجمه کردن!!؟!! خودتان قضاوت کنید!!

به : زوبین
در مورد پیش گویی نبرد ایران و روم
توجه به نکته زیر مهم می باشد:
چه لزومی دارد محمد(ص) نبرد ایران و روم را پیش گویی کند؟ اگر این پیشگویی درست از آب در نیاید، چگونه می تواند این آبرو ریزی را پاسخ گوید؟ آیا یک پیامبر دروغین اینگونه خودش را به خطر می اندازد؟!(روم/۲-۴)
شما یک پیامبر دروغین را تصور کنید که هر لحظه احتمال می دهد که دستش رو بشود آیا می آید و می گوید در آینده نزدیک چنین خواهد شد. طبیعتا یک پیامبر دروغین هرگز نمی تواند با یک چنین اطمینانی سخن بگوید. و ترس از بر ملا شدن ادعای دروغینش به او اجازه چنین پیش گویی را نمی دهد.
در مورد اعجاز اثر انگشت:
آیا واقعا در زمان ما منحصر بفرد بودن اثر انگشت هرکس مشخص نشده است و اگر در زمانهای قبل نیز به این منحصر بفرد بودن آگاه بودند طبیعتا از آن در تشخیص هویت و ... استفاده می کردند.

در حدود سال 616 میلادی [در زمان شاهنشاهی «خسرو پرویز» ] دو سردار
معروف ایرانی به نام شهربراز و شاهین به قلمرو روم شرقی حمله کردند ، آنها را
شکست سختی دادند ، و منطقه شامات و مصر و آسیای صغیر را مورد تاخت و تاز
قرار دادند ، دولت روم شرقی که گرفتار شکست سختی شده بود تا آستانه انقراض
پیش رفت و دولت ایران تمام متصرفات آسیایی او را با مصر تسخیر کرد .
این در حدود سال هفتم بعثت پیامبر (ص) بود .
توجه میفرمایید که رومیان تا مرز انقر اض پیش رفتند یعنی چه؟یعنی امکان پیشگویی پیروزی آنها آن هم به این شدت و در عرض کمتر از هفت سال غیر ممکن بود
ولی پادشاه روم « هرقل » از سال 622 میلادی تهاجم خود را به ایران شروع کرد و
شکست های پی در پی به سپاه خسرو پرویز وارد ساخت ، و تا سال 628 میلادی
این جنگ هایی که به نفع رومیان بود ادامه یافت ، خسرو پرویز شکست سختی خورد
و مردم ایران او را از سلطنت خلع کرده و پسرش شیرویه را به جای او نشاندند .
با توجه به اینکه میلاد پیامبر (ص) در سال 571 و بعثت پیامبر (ص) در سال 610
میلادی واقع شد شکست رومیان منطبق بر سال هفتم بعثت و پایان پیروزی رومیان و
شکست خسروپرویز بر سال پنجم و ششم هجرت منطبق می شود ، می دانیم در
سال پنجم «فتح خندق» اتفاق افتاد و در سال ششم صلح حدیبیه اتفاق افتاد ، البته
انتقال اخبار جنگ ایران و روم به منطقه حجاز و مکه نیز معمولاً مقداری از زمان را
اشغال می کرده است و به این ترتیب تطبیق تاریخی این خبر قرآنی روشن می
شود.»
میبینید که معنای آیه و شکست و علت بیان نکردن زمان دقیق مشخص گشت
پیش گویی چنین پیروزی ای آن هم در عرض چند سال نزدیک! یک معجزه است.

این پیش بینی مانند این است که اگر رقیب "الف" از "ب" شکست خورد و این دو دارای طرفدارانی باشند؛ به طرفداران "الف" بیان نمائیم که شما ناراحت نباشید، زیرا پس از چند سالی "الف" بر "ب" پیروز خواهد شد و مدت را مشخص ننمائیم!!!!

قیاس مع الفارغ از آن ورتر هم آن ورتر!
اصلا مثال صحیحی نبود.مدت هم بین سه تا هفت سال تعیین گشته با این حال یعنی شما پیروزی روم بر ایران را در عرض سه تا حداکثر نه سال میبینید!(خطاب به مردم)
این پیش گویی از آن جهت نیز قابل تامل است که چرا زمان سالهای بین سه تا هفت سال تعیین گشته درحالی که فاصله بین جنگ ها مانند الان کشکی نبوده بلکه برای تجهیز و قدرت گرفتن و از همه مهم تر پیروزی بر ایران که قدرتش تثبیت شده بود و در جنگ نیز پیروز گشته بود،نیاز به زمان زیادی بود.
ضمن آنکه تنها چیزی که از جنگ ایران و روم رسیده بود تنها خبر پیروزی ایران بود و اینکه در اوج قدرت قرار داشت.چیز زیادی از وضعیت جنگی و تجهیزات و وضع .. نمیدانستند و همین باعث شده بود تا مردم عرب حتی امید پیروزی روم را نداشته باشند.

ابن آیه از همه جالب‌تر است. لشکریان رومیان همواره در طول تاریخ از بی‌رحم‌ترین سربازان جهان بوده‌اند، و این ایرانیان بودند که با تسامح و تساهل نسبت به اقوام شکست خورده، آنان را پناه می‌دادند،

!!!این البته از بازمانده های تعصبات تاریخی باستان پرستی است که مانع دیدن حقیقت شده.یهودیان نیز داستان دارند و تنها قومی بودند که پناه! گرفته بودند.
ابن عطیه می گوید : مسلمانان دوست داشتند روم شکست نخورد چرا که مشرکان و یهودیان به سراغ ایران رفتند و خواستند که بساط اسلام را جمع کند. لذا مسلمانان از ایران نگران بودند . ابن عطیه می گوید: انسان دوست دارد دشمن کوچکتر پیروز شود تا پیامد کمتری داشته باشد.[1] و روم دشمن کوچک مسلمانان بود. خسرو پرویز دو نفر را به سراغ پیامبر فرستاد و به حضرت رسول گفتند که کسری یعنی خسرو پرویز کار او را یکسره خواهد کرد. در این جنگ ایران و روم در آغاز ایران به آسیای صغیر و مصر و دمشق و فلسطین حمله کرد و در جنگ دوم ایران و روم در واقع هر دو نابود شدند و از جنگ خسته شده و و مقدمات ضعف آنها فراهم می شد و در شرایطی قرار می گرفتند که بعدها مسلمانان بتوانند وارد سرزمینهای ایران و روم شوند. مسلمانان از دو جهت خوشحال می شدند یکی اینکه به هر حال ایران شکست می خورد و دشمن درجه یک آنها توانایی نابودی آنها را از دست می داد و دیگر اینکه مسلمانان یقین کردند بنابر آنچه در سوره اسراء آمده به اینکه حکومت در اختیار آنان قرار خواهد گرفت. دلیل خوشحالی اعراب مشرک از پیروزی احتمالی ایران این بود که منافع اقتصادی به ایشان می رسید و اینان ترس از دست رفتن منافع اقتصادی خودشان را داشتند. چرا که راه شام و یمن بحران داشت و واسطه گری شرق و غرب کار ایشان بود . در دوره روستینان روم قدرتمند شده بود و نیروی دریایی قوی ای داشت و عرب ها بیمناک شدند . راه شرق عمان به عراق و راه دوم که یمن را به شام وصل می کرد مسیرهای بازرگانی اعراب بود .[2] اعراب به همین خاطر از پیروزی ایران خوشحال شدند. در بعد نظامی هم این ها خوشحال شدند چرا که ماجرای ابرهه و مسیحی کردن یهودیان نجران پیش آمد و ماجرای عثمان باعث شد که عربهای مشرک از قیصر روم نا امید شوند و در عین حال از ایران خاطره منفی نداشتند.
[1] - کتاب ابن خلدون، العبر، ج 2 ص 703
[2] - اسواق ا لعرب ، ص 15 – 16
این احتمال نیز بعید به نظر نمی رسد که پیروزی رومیان مقارن بود با یکی
از پیروزیهای مسلمین بر مشرکان به خصوص اینکه در بعضی از کلمات
مفسران بزرگ آمده که این پیروزی مقارن با پیروزی بدر ، و یا مقارن صلح
حدیبیه بود که آن نیز در نوع خود یک پیروزی بزرگ محسوب می شد.»

این پیش بینی از جهتی دیگر نیز قابل بررسی است و آن هم ترفند پیش بینی کننده است؛ قرآن بیان می‌نماید که ایرانیان با نصرت الله از رومیان در مدت چند سال شکست خواهند خورد؛ این در حالی است که مدت را مشخص ننموده است!

مدت سه تا نه سال که کاملا معنای تضعیف تدریجی و سپس پیروزی کامل را میدهد،چیزی است که معنای آیه میرساند و بر واقعیت منطبق است.

آیا برای دو ابرقدرتی که دائما در طول تاریخ با هم در نبرد بوده‌اند و بطود متناوب بر هم پیروز می‌شدند، چنین پیش‌بینی کاری است اعجاب انگیز؟!!

این کشمکش و درگیری بین سپاهیان ایران و روم در چند قرن و حتی هزاران سال بوده اما نه به صورت اینکه در عرض سه تا نه سال این تناوب طوری باشد که بشود پیشبینی کرد!آن هم به این شکل!
آن موقع ایران در اوج قدرت بود و مشکلی از این جهت نداشت و حداقل باید به جای (بعض سنین) رقمی گفته میشد که به اندازه فاصله درگیری های همیشگی بوده باشد و هم اینکه پیروزی را به این شدت نباید وصف میکرد.
الم.
02 تا 05- روم در پست ترين سرزمين شكست خورد،(محلی که سطح آن از هر جای کره زمين پائين تر است) 1
آنها بعد از شكست خوردنشان در عرض چند سال پيروز ميشوند.
چون فرمان كار در گذشته و آينده با خدا است و آن روز افراد باايمان بسبب ياری خدا شاد ميشوند.
خدا هر كس را كه بخواهد ياری ميكند.
او توانا و مهربان است.
006- اين وعده خداست و خدا بر خلاف وعده‌اش كاری نميكند، ولی بيشتر مردم اين را نميدانند.
007- مردم فقط ظاهر زندگی دنيا را ميشناسند و از عاقبت كار غافل هستند.
در آیه کاملا واضح است که به علت موقعیت ایران از لحاظ قدرت مردم امیدی به پیروزی روم حداقل در سال های نزدیک نداشتند.پیش گویی این شکست با توجه به موقعیت ایران و روم در آن موقع و با توجه به آنکه زمان آن نزدیک بیان شده(بین سه تا نه سال) امکان پذیر نبوده.