چگونه انسان به پرواز درآمد

بخشی از سخنی با خواننده:
سرشت پویا و تکاملی علوم و فنون عصر ما و تاثیر آن بر فرد و جامعه را جز در تحقق رویاهای دیرینه انسان در مورد پرواز در هیچ چیز دیگری نمی توان بوضوح مشاهده کرد. دانش واقعی پرواز، که بسیاری از سالخوردگان ما در گذشته ای نه چندان دور شاهد تولد آن بوده اند، در آغاز بسیار آهسته و بدون جار و جنجال زیاد رشد می کرد ولی بزودی سرعت پیشرفتهای آن از چنان شتابی برخوردار شد که در عرض چند دهه ای که در مقابل تاریخ لحظه ای بیش به حساب نمی آید، کلیه موانع و فواصل زمانی و مکانی موجود در بین کشورهای جهان را از بین برد. هوانوردی یکی از فنونی بود که از همان ابتدای قرن حاضر، مشارکت نزدیک و صمیمانه دانشمندان، مهندسان و صنعتگران رشته های مختلف را طلب می کرد و از این طریق، مرزهای دانش پرواز را بسرعت توسعه می داد، چرا که برای مثال، هیچ کس قادر نبود تمامی دانش و اطلاعات مربوط به طرح تولید و پرواز یک هواپیمای جت حمل و نقل را به تنهایی کسب کند و یا مورد استفاده مفید قرار دهد. امروزه رشته های فنی دیگری از قبیل انرژی هسته ای، شمارشگرهای سریع الکترونی و سفینه های فضایی نیز به همان اندازه دشوار و بغرنج هستند. با این همه، هوانوردی رشته ای است که از اختراع شخصی چند مخترع پیشتاز آغاز شده و تا سطح یک تولید عظیم اجتماعی ارتقا یافته است. در این تلاش دسته جمعی هر گروه از متخصصان طراحی با هماهنگی کاملی نظیر آنچه که در بین اعضای یک ارکستر سمفونی می توان دید با هم به فعالیت می پردازند تا محصولی ارائه دهند که تولید آن هرگز از عهده یک متخصص تنها بر نمی آید. همچنین پیشرفت صنعت هواپیماسازی به سطحی رسیده است که با پایان کار طراحی هر نوع جدید هواپیما بلافاصله تولید انبوه آن شروع می شود و دیگر نیازی به تولید یک هواپیمای نمونه برای بررسی نواقص احتمالی طرح آن احساس نمی شود...