یاد یار مهربان استاد ابراهیم خواجه نوری
امتیاز دهید
درباره:
ابراهیم خواجه نوری
امتیاز دهید
به کوشش: لیدا مشفق
زندگینامه و مجموعه مقالات و آثار بیش از یکصد تن از اساتید، اندیشمندان و پژوهشگران درباره روانشناسی عملی و تعلیم استاد ابراهیم خواجهنوری
از مقدمه:
در سحرگاه روز سه شنبه هفتم آبان ماه ۱۳۷۰ ایران مردی را از دست داد که مردم ادب دوست سرزمین ما او را با نام خواجه نوری میشناختند. مردی که قریب سه ربع قرن در پهنه ادبیات، دانش و سیاست کشور ما، بطور جدی مطرح بود. انسانی که نه تنها دوستان و دوستدارانش بلکه مخالفانش هم او را می ستودند. نویسنده بلند آوازه «بازیگران عصر طلائی» و روانشناس بشر دوستی که مکتبی نو را در روانشناسی عملی و خودشناسی بنیاد گذارد و خود آن را «پنا» به معنای پرورش نیروی معنوی انسانی نامید. مردی که از اشراف بود ولی در تمام طول زندگی، با عشق به مردم همراه مردم و برای مردم زندگی کرد. مرگ او برای فرزندان بی شمارش که از او رمز خوشبخت زیستن و راز خوشبخت ساختن را آموخته بودند، ضربه دردناکی بود که با تلخی به آنها فهماند، همراه «داشتن» باید «از دست دادن» را نیز بیاموزند و باور کنند که مرگ نیز حقیقتی است مانند زندگی انکار ناپذیر.
یاران و فرزندان استاد در مرگ معلم و مرشد خود، با صداقت و خلوصی که زیبنده آنان و شایسته استاد بود به سوگواری پرداختند و در مراسم متعددی که برای بزرگداشت ایشان برگزار نمودند. هر یک با نقل خاطرات و بازگو کردن بخشهائی از تعالیم استاد از پیرو مرشد خود تجلیل و تکریم کردند. سخنها بسیار صادقانه، دلنشین و آموزنده بود و دریغ بود اگر در همان جمع محدود محبوس می ماند و دیگران در زمان ما و آیندگان در روزگاران بعد از ما از آن بی خبر و بی اطلاع می ماندند. از این رو گروهی از پیروان راه استاد و شیفتگان تعالیم او که نامشان به عنوان قدرشناسی از آنان در ابتدای کتاب ذکر گردیده است بر آن شدند تا این خاطرات را جمعآوری و در مجموعه ای منتشر نمایند...
زندگینامه و مجموعه مقالات و آثار بیش از یکصد تن از اساتید، اندیشمندان و پژوهشگران درباره روانشناسی عملی و تعلیم استاد ابراهیم خواجهنوری
از مقدمه:
در سحرگاه روز سه شنبه هفتم آبان ماه ۱۳۷۰ ایران مردی را از دست داد که مردم ادب دوست سرزمین ما او را با نام خواجه نوری میشناختند. مردی که قریب سه ربع قرن در پهنه ادبیات، دانش و سیاست کشور ما، بطور جدی مطرح بود. انسانی که نه تنها دوستان و دوستدارانش بلکه مخالفانش هم او را می ستودند. نویسنده بلند آوازه «بازیگران عصر طلائی» و روانشناس بشر دوستی که مکتبی نو را در روانشناسی عملی و خودشناسی بنیاد گذارد و خود آن را «پنا» به معنای پرورش نیروی معنوی انسانی نامید. مردی که از اشراف بود ولی در تمام طول زندگی، با عشق به مردم همراه مردم و برای مردم زندگی کرد. مرگ او برای فرزندان بی شمارش که از او رمز خوشبخت زیستن و راز خوشبخت ساختن را آموخته بودند، ضربه دردناکی بود که با تلخی به آنها فهماند، همراه «داشتن» باید «از دست دادن» را نیز بیاموزند و باور کنند که مرگ نیز حقیقتی است مانند زندگی انکار ناپذیر.
یاران و فرزندان استاد در مرگ معلم و مرشد خود، با صداقت و خلوصی که زیبنده آنان و شایسته استاد بود به سوگواری پرداختند و در مراسم متعددی که برای بزرگداشت ایشان برگزار نمودند. هر یک با نقل خاطرات و بازگو کردن بخشهائی از تعالیم استاد از پیرو مرشد خود تجلیل و تکریم کردند. سخنها بسیار صادقانه، دلنشین و آموزنده بود و دریغ بود اگر در همان جمع محدود محبوس می ماند و دیگران در زمان ما و آیندگان در روزگاران بعد از ما از آن بی خبر و بی اطلاع می ماندند. از این رو گروهی از پیروان راه استاد و شیفتگان تعالیم او که نامشان به عنوان قدرشناسی از آنان در ابتدای کتاب ذکر گردیده است بر آن شدند تا این خاطرات را جمعآوری و در مجموعه ای منتشر نمایند...
آپلود شده توسط:
نانوشته
1404/09/12
دیدگاههای کتاب الکترونیکی یاد یار مهربان استاد ابراهیم خواجه نوری