نقد جامعه در آثار داستان نويسان صدر مشروطه: عبدالرحيم طالبوف و زين العابدين مراغه ای
امتیاز دهید
نویسنده:
نجمه هاشمی
امتیاز دهید
شكل‌گيري انديشه‌هاي جديد اجتماعي ـ اقتصادي در ايران به ايجاد طبقه‌اي روشنفكر برخاسته از طبقه متوسط جامعه به سال‌هاي پرتلاطم 1384 ـ 1300 باز مي‌گردد. اين دوران، دوره بيداري نسبي مردم ايران به حساب مي‌آيد كه منجر به تغيير و تحولات سياسي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي در ايران شد.
انتشار روزنامه، تأسيس مدارس و نظاميه‌ها، رفت و آمد عده‌اي از تحصيل‌كردگان به اروپا، بخشي از اين تغييرات در طبقه متوسط بودند كه با هدف ادامه تحصيلات يا براي كسب تجربه و بررسي پيشرفت‌هاي اروپائيان صورت گرفتند.
در اين دوره شاهد تحولي مهم و بزرگ بوديم، زيرا نويسندگان كه تا پيش از اين در خدمت درباريان بودند و اهداف و خواسته‌هاي آنان را در آثارشان منعكس مي‌كردند، اين بار نگرش‌شان به مسايل به كلي تغيير كرد تا آنجا كه بخش اعظم نويسندگان كه از طبقه متوسط بودند، به انعكاس دغدغه‌هاي اين قشر پرداختند.
در واقع، اين نويسندگان ديدگاهي متفاوت نسبت به ديدگاه كهن نويسندگان قبلي خود برگزيدند و با بيداري و آگاهي سعي كردند درباره زندگي و روزگار خود بيشتر بدانند و مردم جامعه را نيز نسبت به محيط اطراف خود آگاه و بينا كنند.
در سال‌هاي پاياني دوره قاجار اوضاع اداري و اجتماعي ايران آشفته بود و بيگانگان بيشتر از هر زمان ديگري در امور كشور دخالت مي‌كردند. در اين ميان، تعدادي از نويسندگاني ايراني كه در خارج از مرزهاي ايران اقامت داشتند و از استبداد و آسيب‌هاي آن در امان بودند، با الهام گرفتن از علم و تمدن غرب به سراغ انتقاد از سنت‌هايي رفتند كه به گمان آنان موجب عقب‌ماندگي ايران از فرهنگ و تمدن شده بود كه عبدالرحيم طالبوف و زين‌العابدين مراغه‌اي دو تن از اين نويسندگان‌اند.
مقدمات سياسي و فرهنگي، زمينه‌هاي پس از مقدمات مشروطيت، سبك نويسندگي طالبوف، مخفي‌سازي‌هاي حقايق، لقب‌بخشي، سلامت جامعه و ... قسمتي از مسايل مورد بررسي در اين اثراند كه اطلاعات جامعه‌شناختي مفيدي را در اختيار دانشجويان رشته‌هاي علوم اجتماعي قرار مي‌دهد.
بیشتر
انتشار روزنامه، تأسيس مدارس و نظاميه‌ها، رفت و آمد عده‌اي از تحصيل‌كردگان به اروپا، بخشي از اين تغييرات در طبقه متوسط بودند كه با هدف ادامه تحصيلات يا براي كسب تجربه و بررسي پيشرفت‌هاي اروپائيان صورت گرفتند.
در اين دوره شاهد تحولي مهم و بزرگ بوديم، زيرا نويسندگان كه تا پيش از اين در خدمت درباريان بودند و اهداف و خواسته‌هاي آنان را در آثارشان منعكس مي‌كردند، اين بار نگرش‌شان به مسايل به كلي تغيير كرد تا آنجا كه بخش اعظم نويسندگان كه از طبقه متوسط بودند، به انعكاس دغدغه‌هاي اين قشر پرداختند.
در واقع، اين نويسندگان ديدگاهي متفاوت نسبت به ديدگاه كهن نويسندگان قبلي خود برگزيدند و با بيداري و آگاهي سعي كردند درباره زندگي و روزگار خود بيشتر بدانند و مردم جامعه را نيز نسبت به محيط اطراف خود آگاه و بينا كنند.
در سال‌هاي پاياني دوره قاجار اوضاع اداري و اجتماعي ايران آشفته بود و بيگانگان بيشتر از هر زمان ديگري در امور كشور دخالت مي‌كردند. در اين ميان، تعدادي از نويسندگاني ايراني كه در خارج از مرزهاي ايران اقامت داشتند و از استبداد و آسيب‌هاي آن در امان بودند، با الهام گرفتن از علم و تمدن غرب به سراغ انتقاد از سنت‌هايي رفتند كه به گمان آنان موجب عقب‌ماندگي ايران از فرهنگ و تمدن شده بود كه عبدالرحيم طالبوف و زين‌العابدين مراغه‌اي دو تن از اين نويسندگان‌اند.
مقدمات سياسي و فرهنگي، زمينه‌هاي پس از مقدمات مشروطيت، سبك نويسندگي طالبوف، مخفي‌سازي‌هاي حقايق، لقب‌بخشي، سلامت جامعه و ... قسمتي از مسايل مورد بررسي در اين اثراند كه اطلاعات جامعه‌شناختي مفيدي را در اختيار دانشجويان رشته‌هاي علوم اجتماعي قرار مي‌دهد.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی نقد جامعه در آثار داستان نويسان صدر مشروطه: عبدالرحيم طالبوف و زين العابدين مراغه ای