زنان در پزشکی نوین: نقدی بر تبعیض جنسیتی در پزشکی

از مقدمه:
پزشکی مدرن با وجود خدماتی که در تامین سلامت بشر کرده است، با این انتقاد مواجه است که گروههای تحت ستم که از نابرابریهای طبقاتی، نژادی، قومیتی و جنسیتی در رنج هستند را نادیده گرفته است. مواجهه پزشکی با زنان و مشکلات آنها عموماً متاثر از شرایط و مفروضات جامعه پدرسالاری بوده است. مثلاً بسیاری از مشکلات سلامت زنان به ویژگیهای تولید مثلی آنها نسبت داده شده و بر همین اساس تشخیص و درمان صورت گرفته است. انسان بهنجار در مفروضات زیست پزشکی مرد است و آنچه مبنای مطالعات سلامت قرار گرفته مردان سفیدپوست بوده اند. به عنوان مثال در سالن تشریح دانشکده های پزشکی معمولاً درس آناتومی بر جسد مرد تکیه دارد و آنرا معیار آموزش قرار می دهد. در پزشکی نوین زنان به مثابه «دیگری بیمار» برساخته شده و فرایندهای زندگی طبیعی زنان که با مردان متفاوت است اغلب به عنوان انحراف تلقی شده است.
مفهوم پزشکی شدن که توسط برخی محققان فمینیست به کار گرفته شده به مداخله پزشکی در اموری که قبلاً تحت نفوذ پزشکی نبوده اند، ارجاع دارد. در روند پزشکی شدن، پزشکی به بازتعریف وقایع طبیعی زندگی زنان مثل قاعدگی، بارداری و زایمان و یائسگی و حالتهای طبیعی مثل اندازه کوچک پستان به عنوان بیماری یا آسیب شناسی می پردازد و این حالتها نیازمند مداخله پزشکی شناخته می شوند. همچنین یکی از کارکردهای پزشکی مدرن، کنترل اجتماعی است و ممکن است به عنوان ابزار کنترل پدرسالاری بر زنان عمل کند. وقتی پزشکی تقاضاهای مغایر با کرامت انسانی و حقوق زنان مانند معاینه بکارت را اجابت میکند نوعی ابزار کنترل سکسوالیته زنان به نظر می رسد...