تصویر، صدا و سنت فرهنگی در عصر هوش مصنوعی دگرگونی فیلم‌برداری و موسیقی مجالس عروسی با هوش مصنوعی و سیاست‌گذاری فرهنگی ایران

سخن نخست:
عروسی، یکی از ریشه‌دارترین آیین‌های فرهنگی در جامعه ایرانی، همواره عرصه‌ای برای تجلی زیبایی‌شناسی بومی، مناسک سنتی و جلوه‌های نوین فرهنگی بوده است. در دل این آیین، تصویر و صدا نقشی مرکزی ایفا می‌کنند: از لنز دوربین‌هایی که خاطرات را ثبت می‌کنند تا نوای موسیقی‌هایی که نسل‌ها از آن خاطره دارند. اما این روزها، عروسی ایرانی در تقاطع یک گذار بنیادین ایستاده است؛ گذار از تجربه انسانی و سنتی به زیست‌جهانی که در آن «هوش مصنوعی» به سرعت در حال بازتعریف نقش‌ها، مسئولیت‌ها و حتی معناهاست.
کتاب حاضر تلاشی است برای شناخت و تحلیل دگرگونی‌هایی که فناوری‌های نوین، به‌ویژه هوش مصنوعی، در حوزه فیلم‌برداری، تدوین، عکاسی و موسیقی مجالس عروسی پدید آورده‌اند. این دگرگونی‌ها تنها فنی یا زیبایی‌شناسانه نیستند، بلکه حامل پیامدهایی فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی‌اند. از یک‌سو، شاهد رشد ابزارهای هوشمند در ویرایش خودکار، بازسازی چهره، تولید صداهای مصنوعی و انتخاب موسیقی هستیم، و از سوی دیگر، با مسائلی چون تغییر نقش هنرمندان و متخصصان، تضعیف اصالت سنتی، و چالش‌های هویتی روبه‌رو می‌شویم.
این کتاب نه فقط به فناوری به عنوان ابزار، بلکه به آن به عنوان پدیده‌ای فرهنگی-اجتماعی نگاه می‌کند که روابط انسانی، خاطره‌سازی و آیین‌های جمعی را بازتعریف می‌کند. همچنین، در پی آن است که با نگاهی انتقادی، نیاز به سیاست‌گذاری فرهنگی دقیق و هوشمند را در برابر این تحولات یادآوری کند؛ سیاست‌هایی که باید بتوانند هم از سنت‌ها پاسداری کنند و هم به نوآوری میدان دهند.
در فصول پیشِ رو، با مروری بر تحولات فنی و اجتماعی در عروسی‌های ایرانی، نقش هوش مصنوعی در تولید محتوا، تصویرسازی و موسیقی بررسی می‌شود. سپس آثار این تحولات بر فرهنگ عروسی و صنعت مرتبط با آن تحلیل شده و در نهایت، چارچوب‌هایی برای تنظیم‌گری فرهنگی و راهبردهای پیشنهادی برای نهادهای مسئول ارائه می‌گردد.
امید است این کتاب بتواند گامی در مسیر فهم دقیق‌ترِ تعامل میان سنت، فناوری و فرهنگ بردارد؛ تعاملی که آینده جشن‌ها و آیین‌های ما را رقم خواهد زد.