نجات با هسته ای

از مقدمه:
نام این کتاب «نجات با هسته‌ای» است. البته برخی از کشورها نجات پیدا نکردند و رو به قهقرا رفتند مانند مصر، سوریه، عراق، لیبی، اوکراین، یوگوسلاوی، چکوسلاواکی و ...
برخی از کشورهای فوق تلاش کردند تا به قدرت هسته ای پایدار برسند شاید که خودشان را نجات دهند اما نرسیدند؛ مانند سوریه، عراق، لیبی، اوکراین، کره شمالی، بلاروس، آفریقای جنوبی، حتی سوریه دو بار به قدرت هسته ای رسید اما آن را از دست داد و کره شمالی نیز دو بار به قدرت هسته ای رسید و بار اول آن را از دست داد و بار دوم اکنون است که هنوز نتوانسته قدرت هسته ای خود را به شورای امنیت ثابت کند. اما ایران در دوران جمهوری اسلامی به قدرت هسته ای رسید و آن را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ثابت کرد که نام قرارداد آن «برجام» است که در فصل دوم این کتاب توضیح داده شده است. در فصل سوم نمایشگاهی توضیح داده شده که توانست رای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تغییر دهد. به این صورت که در مذاکرات بین ایران و آمریکا در بهار ۱۴۰۴ هنگام اولین مذاکره رای آمریکا و رای رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی آقای رافائل گروسی یکی بود یعنی هم نظر بودند اما در دومین مذاکره بین آمریکا و ایران رای آقای رافائل گروسی به نفع ایران بود و چیزی که باعث شد تا نظر آقای گروسی تغییر کند یک نمایشگاه بود که دستاوردهای صلح آمیز قدرت هسته‌ای ایران را نشان میداد و در فصل سوم این کتاب این نمایشگاه توضیح داده شده است.
به طور کلی در این کتاب قدرت هسته ای و مشتقات آن در سطح همگانی نوشته شده است؛ یعنی فناوری هسته‌ای بومی شده است. می‌گویند چیزی که در سطح همگانی نباشد ممکن است محرمانه و خطرناک باشد اما همان چیز زمانی که همگانی شد دیگر خطر ندارد...