یوزف پرونک نابینا و ارواح مرده

کتاب «یوزِف پرونک نابینا و ارواح مرده» (Blind Josef Pronek & Dead Souls) اثر الکساندار هِمُن در قالب داستانک یا نوول کوتاه در مجموعه‌ای از داستان‌ها منتشر شده است.
در این داستانک، شخصیت محوری «یوزف پرونک» پناهنده‌ای بوسنیایی است که در آمریکا زندگی می‌کند. او ناگهان درمی‌یابد که دیگر یک گردشگر یا مهاجر موقتی نیست، بلکه به‌نوعی تبعیده شده است. زبان انگلیسی‌اش از خوب و توریستی به لغاتی ناچیز تبدیل می‌شود، و حتی توان بازیابی خانه و خاطراتش—درباره سارایوو—کمرنگ می‌گردد.
چشم‌انداز داستان، بیشتر تلخ و پر از یاس است؛ او در چنان دورافتادگی و گم‌گشتگی‌ای گرفتار می‌شود که حتی نمی‌تواند تاثیر ویرانی جنگ در زادگاهش را پاک کند. نگرانی برای سرنوشت والدین و بمباران شهرش همچنان او را رها نمی‌سازند.
روایت به شکلی دقیق و دقیقاً انسانی، شکاف میان یک مهاجر جدید و فرهنگ جامعه میزبان را به تصویر می‌کشد: عجیب بودن واژگان، سردرگمی در معناها، و در مقابل جریان پرشتاب زندگی شهری آن ور آب همه در کنار روحیه‌ای سوخته از دوری، حس شکستگی، و فقدانی بی‌پایان.
این نوولای بخشی از The Question of Bruno (مجموعه داستان‌ها)، و سپس به‌عنوان ماده اولیه تبدیل به رمان Nowhere Man شد، با عنوان فرعی The Pronek Fantasies، که در آن زندگی پرونک در سه دوره زمانی بازسازی می‌شود: دوران کودکی در سارایوو، زندگی تحصیلی‌اش در کیف در حوالی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، و نهایتاً مهاجرتش به شیکاگو و مشاغل پست محروم‌کننده‌ای که تجربه می‌کند.
در مجموع، «یوزف پرونک نابینا و ارواح مرده» روایتی‌ست سرشار از حس معلق‌بودن بی‌خانمانِ فرهنگی، آوارگی در جامعه‌ای که حتی به‌واسطه زبانش هم او را نمی‌طلبد، و مواجهه‌ای تکان‌دهنده با فقدان وطن. نوشته‌ای مقطع و سرشار از عمق روان‌شناسی مهاجر، که پایه‌ای شد برای خلق رمانی گسترده‌تر و ساختارمند درباره مسیر زندگی پرونک و جوهره مهاجرت.