جنگ آدمیزاد با دیو

در منظومه شعری «جنگ آدمیزاد با دیو» اثر ابوالقاسم لاهوتی، شاعر انقلابی و سیاسی ایرانی، تقابل فروتنانه انسان و نیروهای ظلم به‌صورت نمادین روایت شده است. این اثر که در سال ۱۹۴۴ در مسکو منتشر شد، به شکل نمادگرایانه‌ای نشان‌دهنده‌ی نبرد انسان آزاده با ظلم، جهل و استبدادی است که «دیو» آن را نمایندگی می‌کند.
اگرچه در این شعر مستقیماً نام کشور یا قوم خاصی برده نشده، تاکید بر جهانی بودن مبارزه و اتحاد انسان‌ها برای غلبه بر ستم برجسته است؛ جایی که لاهوتی، انسان را در برابر «دیو» قرار می‌دهد تا توانایی انسانی در رویایی با بیدادگری را به تصویر بکشد.
این اثر نه فقط از نظر ادبی، بلکه به‌لحاظ سیاسی نیز اهمیت قابل توجهی دارد. لاهوتی با ترکیب قالب‌های شعری سنتی و زبان ساده و روان، پیامی اجتماعی و سیاسی را به مخاطب منتقل می‌کند که هنوز هم قابل تامل است.
لاهوتی (متخلص به لاهوتی‌خان) چهره‌ای برجسته در شعر و سیاست معاصر ایران به شمار می‌آید. دوران زندگی او سرشار از فعالیت‌های انقلابی و فرهنگی بود؛ از مشارکت در انقلاب مشروطه، فعالیت در کودتا و حکومت محلی، تا مهاجرت سیاسی و ادبی به شوروی. علاوه بر سرود ملی تاجیکستان و ترجمه شاهنامه فردوسی به روسی، «جنگ آدمیزاد با دیو» از آثار مهم او محسوب می‌شود که پیام ارزشمند پایداری و امروز هم‌صدایش با بسیاری از دغدغه‌های زمان ماست.
در مجموع، این کتاب-شعر تجربه‌ای است که سرشت مبارزه و آزادی انسانی را به شکلی پرشور و ادبی بازمی‌نمایاند و لاهوتی را به عنوان شاعری سیاسی و انقلابی با نگاهی جهانی معرفی می‌کند.