تابلوهای بی کلام: چهارده قطعه نمایشی

ملتی که نمایش ندارد، با خود بیگانه است.
آثار نمایشی هر ملت، بی تردید بیانگر حیات دراماتیک آن است و با دقت و ژرفانگری در این آثار می توان به گونه ای شناسایی دست یافت و راه به درک و دریافت مستقیم درون رویدادها و حادثه ها برد، بی آنکه نیازمند گفتار جسته و گریخته، تاریخ مکتوب و شفاهی عمدتا ساخته شده بود.
این نوع شناسایی، زنده، پر تپش و حقیقی است و خالی از نیاز به عنصر «روایت» و «نقال» کلام باز. آسوده از رنج سرگردانی در کوره راههای تاریکا روشن «حکایت ها» و «افسانه ها» است و کار دستیابی به حقیقت را به مردمانی واگذار نمی کند که درپی معنا و تفسیر «سینه به سینه ها» گورها و زیارتگاه ها را می گردند و رویای پرحسرت کشف «نمایش ملی» را با خود به اینسو و آنسو می کشند، پردازند.
••••••••••••
نمایش هایی که تحت عنوان «تابلوهای بی کلام» در این کتاب به چاپ رسیده اند، نوعی تجربه در دستیابی به یک زبان و ساختار نمایشی می باشد و در ضمن، نوعی پاسخگویی به نیاز گروههای نمایشی در خارج از کشور است که بتوانند فارغ از دشواری بکارگیری گفتار در جهت ایجاد رابطه با محیط، این آثار را در انطباق با امکانات و تواناییهای موجود، به صحنه برده و با توجه به انعطاف ساختاری آنها، از خلاقیت خویش در جهت گسترش مضمون و معنای هر اثر سود برند.