انقلاب اسلامی ایران در نظر و عمل عالمان ربانی و عارفان الهی

مبارزات قبل از انقلاب، دفاع مقدس، نظام اسلامی، ولایت فقیه، امام خمینی، امام خامنه‌ای

از پیشگفتار:
انقلاب اسلامی و نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران، معجزه و هدیّه فاخر خدا، تحقّق آرزوی انبیاء و اولیاء، یادگار بی‌بدیل امام و شهداء و مجاهدان مخلص است و حفظ آن عقلاً و نقلاً از اوجب واجبات می‌باشد.
اساساً یکی از آفات هر نعمت، غبار غفلت است که به علل زیادی از جمله: گذشت زمان، دسیسه‌های دشمنان، عادی شدن نعمت و... بر آن نعمت می‌نشیند و ارزش و جایگاه آن به دست باد نسیان سپرده می‌شود و انسان را دچار خسران و کفران می‌گرداند، لذا باید سعی نمود به نحوی این گرد سیاه غفلت و نسیان را از چهره زیبای نعمت زدود تا فیض و لطف پروردگار، به طور واضح و شفّاف به چشم آید و قدر آن دانسته شود.
هدف این نوشتار، متذکّر شدن و منعکس نمودن نعمت عظیم انقلاب اسلامی ایران در آینه سخن و عمل عالمان ربّانی و عارفان الهی است تا هم قدر آن را بیش‌تر بدانیم و هم حامد و مادح و شاکر درگاه حقّ تعالی باشیم و هم در مراقبت از آن، اهتمام بیش‌تری بورزیم ان شاالله الرحمن.
در ابتداء، نوشتارمان را با حدیث بشارت‌بخش حضرت امام کاظم علیه‌السلام، وجیه و نورانی می‌کنیم:
«رَجُلٌ مِنْ اَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ اِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللّه یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ.»
مردی از سرزمین قم مردم را به سوی حقّ فرا می‌خواند و گروهی هم‌چون قطعات آهن (استوار و مقاوم) به دورش جمع شوند که نه گردبادهای تند، آنان را بلغزاند، و نه از جنگ با دشمن خسته شوند، و نه ترسی به خود راه دهند، و فقط مستمرّاً بر خداوند توکّل می‌کنند، و حُسن عاقبت، از آنِ خداپروایان است.
محور این نوشتار، سخن و عمل «عالمان ربّانی و عارفان الهی» درباره مبارزات قبل از انقلاب، دفاع مقدّس، نظام اسلامی، ولایت فقیه، امام خمینی و امام خامنه‌ای می‌باشد.
منظور از «عالمان ربّانی» علمائی است که علاوه بر برخورداری از فضیلت اجتهاد مصطلح حوزوی ، در پرتو شدّت اتّصال به حضرت ربّ جلّ و علا، رنگ و بوی خدا دارند و نور صفا و معنویّت، از آنان ساطع است. و منظور از «عارفان الهی»، واصلان و به مقصدرسیدگان سیر و سلوک و کشف و شهود و معرفت و عشق به الله تعالی است.
در این مجموعه، ما فقط به بعضی از علماء ربانی و عارفان الهی اشاره کرده‌ایم، لذا بسیاری از بزرگان دیگر هستند که فرصت و اقتضاءِ ذکر آنان نبود...