خلاصه کتاب تبلیغات گمراه کننده درباره هوش مصنوعی

هوش مصنوعی چه توانایی‌هایی دارد، چه کارهایی از آن ساخته نیست و چطور می‌توان میان این دو تمایز گذاشت

خلاصه کتاب «تبلیغات گمراه کننده درباره هوش مصنوعی» (AI Snake Oil) جمع‌بندی اثر تیزبینانه و روشنگر نویسندگان هندی‌تبار، آروایند نارایانان (Arvind Narayanan) و سایش کاپور (Sayash Kapoor) است که در سال ۲۰۲۴ منتشر شد. این دو پژوهشگر، که در دانشگاه پرینستون آمریکا فعالیت می‌کنند، در این کتاب به بررسی انتقادی موج جدید هوش مصنوعی و ادعاهای اغراق‌آمیزی می‌پردازند که پیرامون آن شکل گرفته‌اند. آن‌ها با زبانی روشن، مستند و علمی تلاش می‌کنند واقعیت را از خیال جدا کنند و نشان دهند که در بسیاری از کاربردهای پرزرق‌وبرق هوش مصنوعی، وعده‌ها بسیار جلوتر از واقعیت قرار دارند.
کتاب نه‌تنها به مخاطبان تخصصی در زمینه علوم رایانه یا اخلاق فناوری، بلکه به عموم مردم علاقه‌مند به آینده تکنولوژی نیز دیدی نقادانه ارائه می‌دهد. نویسندگان در این کتاب نشان می‌دهند که چگونه بسیاری از محصولات مبتنی بر هوش مصنوعی در حوزه‌هایی چون آموزش، منابع انسانی، امنیت و قضاوت، در عمل بیشتر به ضرر کاربران هستند تا به نفعشان.

بخشی از کتاب تبلیغات گمراه کننده درباره هوش مصنوعی:
«بسیاری از ابزارهای هوش مصنوعی که در حوزه‌های حساس مثل استخدام، عدالت کیفری و آموزش استفاده می‌شوند، اغلب در هاله‌ای از ابهام قرار دارند. شرکت‌های سازنده این ابزارها وعده‌هایی بزرگ درباره کشف‌های انقلابی و افزایش بهره‌وری می‌دهند، اما معمولاً هیچ مدرکی برای موثر بودن آن‌ها در دنیای واقعی ارائه نمی‌کنند. بدتر از آن، این سیستم‌ها اغلب دارای تعصب هستند و به جای اصلاح بی‌عدالتی‌های گذشته، آن‌ها را تشدید می‌کنند. بررسی‌های ما از این ابزارها یک الگوی ثابت را نشان می‌دهد: اصطلاحات فنی پر زرق‌وبرق، مدل‌های غیرشفاف، و نبود مسئولیت‌پذیری.
برای روشن شدن موضوع، ما مخالف هوش مصنوعی نیستیم. ما به توانایی یادگیری ماشین در بهبود زندگی انسان‌ها باور داریم اما تنها زمانی که با فروتنی، شفافیت، و بررسی دقیق و علمی به کار گرفته شود. مشکل از خود هوش مصنوعی نیست، بلکه از بازاریابی گسترده‌ی سیستم‌های هوش مصنوعی به عنوان راه‌حل‌های جادویی است؛ آن هم بدون توجه به پیامدهای اخلاقی یا اجتماعی. هدف این کتاب این است که به خوانندگان — چه متخصصان فناوری، چه سیاست‌گذاران، و چه مردم عادی — ابزارهایی بدهد تا بتوانند تفاوت میان نوآوری واقعی و غیر واقعی را تشخیص دهند.»