رسته‌ها
پرسپولیس
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 326 رای
نویسنده:
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 326 رای
.
مرجان ساتراپی (متولد ۱ آذر ۱۳۴۸ در رشت) نویسنده و انیماتور داستان‌های مصور است. شهرت او بیشتر به خاطر رشته داستان‌های مصور پرسپولیس است که جلد اول آن در سال ۲۰۰۰ به زبان فرانسوی چاپ شد. همچنین فیلم انیمیشنی پرسپولیس به کارگردانی ساتراپی و ونسان پارونو در سال ۲۰۰۷، جایزه هیأت داوران را از جشنوارهٔ فیلم کن دریافت کرد.
رشته کتاب‌های پرسپولیس شامل چهار کتاب است که تاکنون در فرانسه بیش از دویست‌هزار نسخه به فروش رسیده‌است.

این رمان به سبک زندگی‌نامه خودنوشته بوده، شخصیت اصلی آن که راوی داستان است، دختری ایرانی است به نام مرجان. مرجان دختری است که در جریان انقلاب ایران و بحران جنگ ایران و عراق به تشویق خانواده از کشور خارج شده و به اتریش می‌رود. این کتاب‌ها روایت جنگ و آوارگی، زندگی مهاجری در اروپا، بحران‌های مذهبی و سنتی جامعه ایران و حوادث انقلاب و جنگ هستند و تاریخ دههٔ بعد از جنگ ایران را از دید وی بیان می‌کنند.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
155
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
bardia_ezadmehr
bardia_ezadmehr
1389/06/01

کتاب‌های مرتبط

کاوه و کشتی فضایی
کاوه و کشتی فضایی
5 امتیاز
از 1 رای
تخت جمشید
تخت جمشید
4.6 امتیاز
از 100 رای
راهنمای جامع تخت جمشید
راهنمای جامع تخت جمشید
4.3 امتیاز
از 17 رای
شیراز مهد شعر و عرفان
شیراز مهد شعر و عرفان
4.6 امتیاز
از 5 رای
شرح اجمالی آثار تخت جمشید
شرح اجمالی آثار تخت جمشید
4.6 امتیاز
از 5 رای
برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی پرسپولیس

تعداد دیدگاه‌ها:
91
باسلام
من کل کتاب یعنی ١٥٥ صفحه رو گرفتم ولی فکر میکنم کامل نیست چون در فیلم ساخته شده به مسافرت و زندگی در خارج و غیره هم اشاره میشه که اینجا خبری ازش نیست!! واسه چی؟؟؟ اگر بخش دیگری رو باید دانلود کنم ممنون میشم اطلاع رسانی بشه. موفق و پیروز باشید
نظری راجع به کتاب ندارم زیرا تحلیلگران فراوان در این مورد هست .
حجم کتاب به 2.6 مگ کاش یافت و کیفیت عالی شد . ;-(
[quote='اتیفرد'] من به طور کلی نمیتونم بگم که آگاهی بخشی و تکامل انسانیت حتما باید در هنری (مثلا شعر) وجود داشته باشه تا اونو ارزشمند کنه! چه بسیار شعرهایی که فقط و فقط وصف طبیعت اند( و اصلا هم نمی خوان بگن که از مخلوق به خالق برسید) و زیبا و ارزشمند و جاودانه هستند. یا چه بسیار شعرهایی که دروغند اما زیبا هستند. اما این انکار ناپذیره که هنری که هر دو وجه رو داره ارزشمندتره! [/quote]
به نظرم یه تعریف واحد از هنر وجود نداره.میشه هر نوع دروغ پردازی باور پذیر و زیبایی رو هنر دونست یا ندونست.اما ارزش یه تعریف واحد داره و دروغ هرگز ارزش نیست.باید ببینیم چه چیزایی رو ارزش میبینیم،اگه یه کار هنری صرفا تونست روی مخاطبش اثری داشته باشه(بخندونه،بگریونه یا حتی غریزه ی جنسیشو تحریک کنه)ارزشمنده؟
و اینکه مثلا اشعار مولانا با واقعیت نمیخونه پس دروغه رو قبول ندارم.نظریات زیادی خلاف اون گفته ی افلاطون وجود داره.به قول گادامر هنر مثل بازیه.یه سطح متفاوت از حقیقت.بازی واقعی نیست ولی حقیقت داره.همه ی کسایی که بازی میکنن میدونن که قوانینشو خودشون وضع کردن و توی دنیای واقعی جایگاهی نداره ولی خودآگاهانه درگیرش میشن و بازی میخورن.هنر قرار نیست واقعی باشه اما باید با حقیقت همراه باشه.
[quoteمن به طور کلی نمیتونم بگم که آگاهی بخشی و تکامل انسانیت حتما باید در هنری (مثلا شعر) وجود داشته باشه تا اونو ارزشمند کنه! چه بسیار شعرهایی که فقط و فقط وصف طبیعت اند( و اصلا هم نمی خوان بگن که از مخلوق به خالق برسید) و زیبا و ارزشمند و جاودانه هستند. یا چه بسیار شعرهایی که دروغند اما زیبا هستند.][/quote]
به نظرم یه تعریف واحد از هنر وجود نداره.میشه هر نوع دروغ پردازی باور پذیر و زیبایی رو هنر دونست یا ندونست.اما ارزش یه تعریف واحد داره و دروغ هرگز ارزش نیست.باید ببینیم چه چیزایی رو ارزش میبینیم،اگه یه کار هنری صرفا تونست روی مخاطبش اثری داشته باشه(بخندونه،بگریونه یا حتی غریزه ی جنسیشو تحریک کنه)ارزشمنده؟
و اینکه مثلا اشعار مولانا با واقعیت نمیخونه پس دروغه رو قبول ندارم.نظریات زیادی خلاف اون گفته ی افلاطون وجود داره.به قول گادامر هنر مثل بازیه.یه سطح متفاوت از حقیقت.بازی واقعی نیست ولی حقیقت داره.همه ی کسایی که بازی میکنن میدونن که قوانینشو خودشون وضع کردن و توی دنیای واقعی جایگاهی نداره ولی خودآگاهانه درگیرش میشن و بازی میخورن.هنر قرار نیست واقعی باشه اما باید با حقیقت همراه باشه.
نقد به نظرم پرش به اعماق اثره! نقد فرایندی ست که طی آن لایه های ناشناخته کشف میشه و راه برای ارزش گزاری عادلانه تر هموار میشه.
[quote='اتیفرد']خواهش می کنم! و به خاطر اینکه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شه من هم از شما ممنونم[/quote]
خانم دکتر فقط نگفتید خود نقد چیست ؟ و تعریفتان از نقد چسیت؟:-):-)
:-)خواهش می کنم! و به خاطر اینکه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شه من هم از شما ممنونم8-)
خانم دکتر من منظورم خود شاعر کسی مثل فروغ نیست... منظورم اون متن و محتوای شعر.. بنده که نسبت به خودشما،از شاعران شناختی ندارم... شاعر میتواند که خودش فردی بسیار انسان شریفی باشد .. ولی گاهی اون شرایط جامعه در لحن شعر گفتنش بدون شک تاثیر میگذارد باعث میشه که شعر اون جنبه هنر بودنش نداشته باشه.... اینو که شما میفرمایید نقد فیلم یک چیزه و نقد اجتماعی چیزه دیگه بنده باشما موافقم... ولی راستی خود نقد چیست؟
من تسلیم خانم دکتر ،به اندازه شما سواد درست حسابی ندارم ...:D:D
ولی تا حدودی قانع شدم...مرسی از شما:x:x
بازم که همون شد! من با نظر شما مخالفم جناب tankamanee! البته شاید مشکل از تعریف واژه هاست! شاید به جای هنرمندانه باید گفت فنی که این مشکل حل بشه. بحث اخلاقی کردن روی اشعار مثلا فروغ یه چیزه و نقد هنری اونها چیز دیگه! نقد اجتماعی و سیاسی کردن کتاب پرسپولیس و مثلا فیلم 300 یک چیزه و نقد هنرمندانه چیز دیگه!
نقد ابزکتیو با نقد سوبژکتیو فرق داره! مثلا شما نمیتونید بگید فیلم 300 چون دروغه کارگردانی خوبی هم نداره( که البته نداره و این دلیلش نیست)! یا چون فروغ از مسائلی که ضد اخلاقه حرف می زنه شاعر خوبی نیست یا عین القضات و سنایی که از شیطان بسیار تعریف می کنن( حالا جدا از بحث عرفانی ش) هنرمند نیستن! دید بازی که عرض کردم یعنی همین! یعنی هنرمندی ( یا تکنیکی بودن) کسی در نقد (نقدی که منظور نظر من بود، یعنی نقد متن محور - ابژکتیو) با مسائل دیگه خلط نشه.
[quote='اتیفرد'] ولی من به طور کلی نمیتونم بگم که آگاهی بخشی و تکامل انسانیت حتما باید در هنری (مثلا شعر) وجود داشته باشه تا اونو ارزشمند کنه! چه بسیار شعرهایی که فقط و فقط وصف طبیعت اند( و اصلا هم نمی خوان بگن که از مخلوق به خالق برسید) و زیبا و ارزشمند و جاودانه هستند. یا چه بسیار شعرهایی که دروغند اما زیبا هستند. اما این انکار ناپذیره که هنری که هر دو وجه رو داره ارزشمندتره!
چقدر حرف زدم[/quote]
اشکال نداره که این همه حرف میزنید... تازه اولش اومد کتابناک ،به قول بچه ها جو گرفته شدید:D:D:D;-);-)
ولی یه بحثی هست که هنر (مثلا شعر) اره درست می فرماید شما ، بعضی شعرها هستند که اصلا شخصیت انسان به زیر سوال می برند ولی دیگر به نظرمن اصلا نمیتوان ان را به عنوان هنر دانست ..این چگونه هنری هست که سر تاپایش تهین و تهمت ودروغ است؟؟؟
درسته الان دروغ گفتن هم هنری شد ه متاسفانه ..ولی آیا واقعا هنره؟ خود فریبی بیش نیست...
هنر من، بهترین هنر من ؛ نزد من، فن زیستن در خویش بود....
که ولی متاسفانه ....:((:((
پرسپولیس
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک