دستور زبان فارسی - مخصوص دانش آموزان کلاسهای چهارم و پنجم و ششم دبستانها - سال ۱۳۳۱

از متن کتاب:
روش آموختن قواعد زبان فارسی را دستور گویند. این فن یعنی دستور زبان فارسی بما می آموزد که چگونه از متصل شدن و بهم پیوستن حروف، کلمه و از اجتماع کلمات جمله و کلام درست می شود و باید بدانیم که کلمات هر زبان از حروف و الفبای همان زبان درست می شود. مثلا کلمات زبان عرب از الفبای زبان عربی و کلمات انگلیسی از الفبای زبان انگلیسی و کلمات فارسی از الفبای زبان فارسی تشکیل می شود. الفبای فارسی یا حروفی که در زبان فارسی امروزه معمول است سی و دو تاست. در بین این سی و دو حرف، چهار حرف: پ - ژ - چ - گ - مختص بکلمات پارسی و هشت حرف ص - ض - ط - ع - ق - ت - ت - ح مخصوص بواژه های عربی است و
مابقی در هر دو مشترک است.
هر گاه بعضی کلمات پارسی دیده شوند که یکی از هشت حرف تازی در آنها باشد باید گفت بدل شده اند مانند طپید که تپید و شصت که شست بوده...