شاه و کارتر

همراه با آخرین مصاحبه شاه پس از سقوط

کتاب حاضر مشتمل بر سه بخش است. بخش نخست آن، سقوط شاه از زاویه دید آمریکا و مسایلی است که در قبال انقلاب ایران در دولت کارتر می گذرد و دو بخش پایانی در واقع دفاع شاه از خودش است. اگرچه دفاعیه ای بیش نیست، لاکن جای جای اشاره دارد که به فرمان آمریکا چنین و چنان کرده است و سرانجام خود را موش مرده ای می داند که آمریکاییان او را از کشور بیرون افکندند.

از متن کتاب:
در بهمن ماه ۱۳۵۷ شاه تا چند هفته پس از خروج از ایران، همچنان فکر می کرد آمریکا دارای استراتژی خاصی است که در ورای نگرش و دید وی جای دارد. شاه استدلال کرده بود جیمی کارتر به این نتیجه رسیده است که عمر سلسله پهلوی بدان خاطر که نتوانسته است ثبات ایران را حفظ کند به سر رسیده است و آمریکا خواهان ایرانی با ثبات تر و طرفدار غرب است که با هدفهای کلی او در خاورمیانه سازگارتر باشد.
بنابراین شاه فکر می کرد آمریکاییها قصد دارند در تهران حکومتی را استقرار بخشند که بتواند به مدت طولانی تری ثبات را در منطقه حفظ کرده و بیش از سالهای پایانی دوره سی و هفت ساله حکومت وی در کشور آرامش برقرار سازد. او حتی تصورش را هم نمی کرد که آمریکا چنین برنامه ای را در پیش روی ندارد و تنها و تنها به همین آسانی و به همین سادگی به برکناری وی از «تخت طاوس» و فروافکندن ایران در ورطه آشوب موافقت کرده است. اعتقاد شاه به برنامه های آمریکا آن چنان قوی و استوار بود که وقتی ایران را به طور کامل از دست رفته دید، آمریکا را متهم ساخت که عامل اصلی سقوطش بوده است.
شاه در این تصور تنها نیست که تبعید وی و حوادثی که به دنبال تبعید او رخ داد، نتیجه خواست آمریکا بوده است بلکه بسیاری از اعضای طبقه حاکم سابق که از اعدام جان به در برده اند و اکنون اکثر آنان در غرب بالاخص ایالات متحده به صورت تبعید به سر می برند، چنین اعتقادی را دارند...