این گونه بوده ایم: نوشته های گوناکون

از متن کتاب:
هفته پیش جام شکستهای آلن رب گری یه را دست گرفتم. دو فصل را خواندم و نیمه کاره گذاشتمش کنار. از حضور این مرد کیف میکنم. از اینکه در هشتاد سالگی خلق می کند کیف می کنم. کتاب را بعد از دو فصل ول کردم اما به اسمش نگاه کردم و هی کیف کردم. از اینکه آلن رب گری یه آلن رب گری یه است کیف می کنم. از اینکه در زمان و مکان است. از اینکه آن چیزی را می نویسد که خاص آلن رب گریه است. جهان به اعتبار اینهاست که هست؛ اینها که خود هستند؛ بی هیچ قر و غمزه ای خوداند.
بعد «گهواره ی گربه» را برداشتم. دیدم این کورت و ونه گات هم عجب موجود محشری ست. هفتاد هشتاد صفحه ای خواندم و کلی هم خندیدم و بعد گذاشتمش تا بعدها وقتی که خواستم برای خودم حال کنم بروم سراغش.
اما هی به اسمش نگاه کردم و هی به چهره ش که پشت کتاب ن نگاه کردم و کیف کردم هی. جهان به اعتبار اینهاست که هست؛ اینها که خود هستند؛ بی هیچ قر و غمزه ای خود اند.
و بعد یادم آمد که یک ماهی میشود که «اتفاق خودش نمی افتد» از بهرام بیضایی را خریده ام اما نخوانده ام فیلم نامه است باشد. هنوز تخیلم خوب کار می کند. کتاب را برداشتم و یک نفس خواندم و بعد کمی سکوت کردم با خودم. و باز صحنه های فیلمی را به یاد آوردم که خوانده بودم و البته هیچ خنده هم نداشت...