بخشی از دیوان استاد محمدعلی ناصح

ب‍ا م‍ق‍دم‍ه‌: خ‍ل‍ی‍ل خ‍طی‍ب ره‍ب‍ر
ب‍خ‍ط ن‍س‍ت‍ع‍ل‍ی‍ق‌: ح‍س‍ی‍ن م‍ظلوم (ک‍ی‌ف‍ر)

م‍ش‍ت‍م‍ل ب‍ر ت‍رج‍م‍ه ح‍ال و ب‍رخ‍ی چ‍ک‍ام‍ه‌ه‍ا و غ‍زل‍ی‍ات و م‍ث‍ن‍وی‌ه‍ا و رب‍اع‍ی‍ات محمدعلی ناصح، رئ‍ی‍س ف‍ق‍ی‍د ان‍ج‍م‍ن ادب‍ی ای‍ران‌

بخشی از شعر بیاد سعدی:
از فصاحت ملک را گر نام یابد جاودان
ملت ایران را بگیتی زنده جاوید خوان
گر در اقطار دگر ملکت زمین تسخیر کرد
شعر استادی هنرور نغزگویی نکته دان
فضل ایران راست باری کاندین پاکیزه خاک
شد نواساز سخن را از زمین بر آسمان
از سخنگویان ما هر یک به دیگر فن و سبک
شد چنان یکتا بحسن معنی لطف بیان
کز سپهر پیر مانا مام فرتوت زمین
ناروش مانند تا پاید همی دور زمان
عندلیب پارسی آری چو بر خواند سرود
بلبلان مرز دیگر را فروبندد زبان
گر حدیث رزم خواهی گفته دانای طوس
کاندرین میدان چنو گیتی نبیند پهلوان...