رجال شناسی عصر آریامهری همراه با آلبوم عکس ها

ت‍ه‍ی‍ه و ت‍ن‍ظی‍م‌: گ‍روه پ‍ژوه‍ش (گ‍ره ت‍اری‍خ م‍ع‍اص‍ر م‍وس‍س‍ه ف‍ره‍ن‍گ‍ی ب‍زرگ ان‍دی‍ش‍ه‌)
گ‍ردآورن‍ده‌: اب‍راه‍ی‍م ج‍ع‍ف‍ری‍ان‍ی‌
م‍دی‍ر گ‍روه‌: م‍ج‍ت‍ب‍ی م‍ج‍دآب‍ادی‌

مجموعه تاریخ جوان - جلد ۱۲

از پیشگفتار:
در شهریور ۱۳۲۰ نیروهای متفقین به ایران وارد شدند. دولت ایران در جنگ جهانی دوم اعلام بی طرفی کرده بود ولی اقتضائات جنگ متفقین را وادار نمود که از ایران به عنوان پلی برای رساندن کمک به شوروی استفاده کنند تا در مقابل سربازان ارتش هیتلری توان مقاومت داشته باشد. ایران به خاطر همین نقش اساسی که در جنگ پیدا نمود لقب پل پیروزی را نصیب خود کرد.
ایران اگر برای متفقین پل پیروزی بود ولی حوادث شهریور ۱۳۲۰ تاثیرات سیاسی عمیقی بر تحولات ایران گذاشت. رضاشاه پس از دو دهه قدرت نمایی مجبور به کناره گیری شد. رضاشاه در آخرین اقدام خود محمد علی فروغی را نخست وزیر کرد تا زمینه انتقال سلطنت را به فرزندش فراهم آورد. محمدرضا پهلوی در مجلس ایران سوگند خورد و محمدرضا شاه شد. رضاخان از ایران رفت و در غربت دارفانی را وداع گفت. محمدرضا پهلوی از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۵۷ بر مسند قدرت بود که در این سال با انقلاب اسلامی مردم ایران به خارج گریخت و او نیز همچون پدرش دار فانی را در غربت وداع گفت. دوران سلطنت محمدرضاشاه را از لحاظ رجال شناسی به چند دوره میتوان تقسیم کرد: دوره اول ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ که شاه جوان است و ناپخته و در مملکت فضای نسبی از آزادی تامین است در این دوره شاه حضور رجال استخوانداری همچون مصدق، احمد قوام السلطنه و ... هستیم. رجال مقتدر جدیدی نیز چون حاج علی رزم آرا و تیمور بختیار و ... در این دوره فعالیت مینمایند.
با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دوره دیگری شروع میشود، دوره ای که پس از نخست وزیر کودتاگر - فضل الله زاهدی - شاهد رجالی هستیم که افتخارشان غلام خانه زاد و همیشه چاکر می باشد. در این دوره محور قدرت شاه است و مجلس شورایعالی و دیگر نهادهای مشروطیت به اقول و ضعف می روند...