پیکر پاک سرخ گل: مجموعه شعر

بخشی از شعر پیکر پاک سرخ گل:
هر کوچه
از ابتدای خیابانی خلوت
طلوع می کند.
آن کوچه که از دل می خروشد
تا انتهای شهرهای افتاده
درخت می کارد.
دردی که در پیچ و خم دیوارها
تصویر شادی را خشکانده
رفیق باغهای پژمرده است.
سنگی رو به رو ایستاده
دست ستبرش
براندام گل های سرخ
سنگینی سرد مرگ پاشیده
باغبانی که در ماتم حضور سنگ
آخرین وعده ی غذایش را
از یاد برده
دل غمگین اش را
با گلبرگهای زندانی
به گل نشانده است...