بریان پزی ملکه سبا

از مقدمه کتاب:
کتاب حاضر که ترجمه آن بنظر خوانندگان می رسد، بعقیده غالب نقادان از کتبی است که در دوره اوج فکر و رشد قریحه آناتول فرانس بظهور رسیده است. این کتاب در سال ۱۸۹۳ میلادی یعنی در سال چهل و نهم عمر مصنف منتشر شده و در سلسله آثار او از حیث زمان در وسط واقع می شود. این کتاب محصول زمانی است که قوه تصور و تخیل نویسنده بزرگ در نهایت کمال بوده و تتبع و سیر کتابی او بمراحل عالی رسیده بوده است.
آناتول فرانس در این کتاب بذله گوئی و لبخند ظریف و استهزاء فیلسوفانه و انتقاد شوخ را که از خصوصیات انشاء و شیوه او است به بهترین وجوه نشان میدهد. این کتاب از سنخ کتب هجائی و نقادی است که باصطلاح فرانسه «ساتیر» می نامند ولی هجو نامه ایست که خنده توام با فکر برمی انگیزد و همه جا شوخی و طنز و استهزاء را با اعتبار و تنبه و تذکر آمیخته دارد.
در زبان فرانسه «ساتیر» یعنی کتب هجائی و نقادی و استهزاء نامه فراوان است ولی نه مانند کتب هجایی بعضی از ملل خشن و وحشی که بسیار زننده است، بلکه هجو و استهزای لطیف و پرداخته و طنز و لبخند ظریف و پر معنی ولتر از معاریف این شیوه است و آناتول فرانس از این جهت مخصوصاً وارث ولتر و بسیار شبیه به او است اما نه شاگرد مقلدی که کورکورانه تقلید کند بلکه خود ابتکار و اختراع دارد و شخصیتش در همه جا نمایان است...