نمادهای اسطوره ای و روانشناسی زنان

بخشی از سخنی با خواننده:
امروزه اسطوره شناسی در رشته های مختلف علوم انسانی جای راستین خود را بازیافته و کاربردهای مختلفی سوای محدوده تاریخ ادیان و مردم شناسی پیدا کرده است. چنان که متخصصان تاریخ و جامعه شناسی برای آگاهی از وضعیت اجتماعی و نحوه اندیشه و حتی رسوم اجتماعی و قوانین حقوقی جوامع باستانی هنگامی که سند مستندی از آن در دست نیست، در لابلای محتوای اسطوره های مانده از دوران مورد نظر جستجو می کنند و به حقایق شگرفی دست می یابند. بخش عمده دانش «اسطوره شناسی» امروزه مرهون کشف گنجینه عظیم یافته های میانرودان و دشت شوش در اوایل قرن بیستم است که الواح گلین حاوی اسطوره های باز نوشته به زبانهای مختلف از تمدنهای گوناگون این سرزمین باستانی که شاید مادر تمدن بشری باشند، پرده برداشت. از طریق این یافته هاست که دانشمندان دریافته اند یونان و غرب گهواره تمدن شهرنشینی و دمکراسی نبوده و اولین شهر - دولتها و مردم سالاری و مجموعه های قوانین و روابط شهروندی در این بخش از جهان سر بر آوردند و از آنجا به نقاط دیگر جهان جاری و ساری شدند.
اما اسطوره امروز کاربرد وسیع دیگری نیز یافته است. این گستره زمینه روانشناسی است. در پی پیدایش علم روانشناسی از صد سال پیش و نظرات روانشناسان نام آوری چون فروید و یونگ و نئومان و آدلر و فروم و دیگران در مورد اسطوره های باستانی و کارکرد آن در ذهنیت و میراث تاریخی اجتماعی فرد و جامعه مطالعه در متون اسطوره ای، جنبه های جدید و کاربردهای تازه ای یافته است؛ از جمله این که «بسیاری از رفتارها و باورهای امروزین ما بازتاب میراث جمعی - تاریخی اسطوره های دور و دیر در سرزمینی است که ما در آن نسل در نسل زیسته و بالید مایم.» و یا «اسطوره ها هرگز نمی میرند بلکه به دلائل گوناگون در فرایند تکامل اجتماعی تغییر چهره داده و یا صورت مرتی خود را می پوشانند و از آگاه ذهن به ناآگاه منتقل می شوند و چون خزانه و گنجینه ای در آن جاودانه می مانند و تنها در رفتار فردی و جمعی آنهم به گونه ای غیر مستقیم بازتاب می یابند.»...