تاریخ بنی رستم

(اخبار الائمه الرستمیین) عنوان کتابی است که مورخ شیعی ابن الصغیر در پایان قرن سوم هجری درباره حکومت (بنی رستم) نگاشته است. رستمیان از حوالی سالهای ۱۴۰ هجری به بعد بر اساس تفکر اباضیه به فکر تاسیس حکومت افتادند و در سال ۱۶۰ هجری این حکومت را در (مغرب میانه) پی ریزی کردند. مغرب میانه، جزئی از مغرب بزرگ است. عربها کلمه (المغرب) را به سرزمینهای گسترده ای که از غرب مصر آغاز میشود و تا اقیانوس اطلس امتداد می یابد اطلاق کرده اند. اما واژه المغرب، نزد فاتحان مسلمان که به این منطقه روی آوردند ناشناخته بود. عربها در آن زمان این منطقه را (افریقیه) می نامیدند. باگسترش فتوحات اسلامی تا ساحل اقیانوس اطلس و از آنجا تا اندلس، لفظ افریقیه به نظر مسلمانان کفایت نمیکرد، از همین رو بتدریج لفظ (المغرب) متداول شد و افریقیه به منطقه ای بین قیروان تا طرابلس محدود گردید. در قرون بعدی جغرافیدانان عرب، سرزمینهای دورتر از مغرب را (المغرب الاقصی) نامیدند و از این دوران به بعد لفظ (المغرب الاوسط) یا مغرب میانه متداول شد.