جنبش: نمایشنامه

اقتباس از تاریخ باستان

(میدان عمومی بازار مانند اطراف میدان، نمایی از دکه های فروشندگان. از سمت راست انتهای صحنه و سمت چپ ابتدای صحنه کوچه هایی توی میدان باز میشود. مردم به رفت و آمد مشغولند و دست فروشان دوره گرد دور می گردند. دارو غه و چند گزمه وارد می شوند. مردم و فروشندگان سعی می کنند بکاری سرگرم شوند تا سلام نکنند. داروغه کنار دکه آهنگر می رسد. آهنگر روی سندان بیرون دکه مشغول پنک زدن بر روی تکه ای آهن است.)

داروغه: (به آهنگر) مشغولی؟
(آهنگر وانمود میکند که تازه او را دیده. زیر زبانی سلام می کند. داروغه شمشیرش را بیرون میکشد، آهنگر عقب می نشیند.)
داروغه: نترس. میخوام این شمشیر و خوب تیز و آبدیده ش کنی.
(آهنگر به کار خود کوبیدن آهن ادامه میدهد.)
داروغه: د بگیرش!
(آهنگر با بی میلی شمشیر را می گیرد و می گذارد کنار سندان)
داروغه: همه کاراتو بذار زمین اینو دست بگیر!
(آهنگر توجه نمی کند.)
داروغه: یالا! مگه کری؟
آهنگر: کر نیستم، ولی می بینی که کار دستمه.
داروغه: گفتم کارتو بذار زمین.
آهنگر: من به مردم قول دادم.
داروغه: قولتو بذار در کوزه آبشو بخور، وگرنه کار دستت میدم...