خسرو و شیرین شعله

مقدمه و شرح حال شاعر به قلم: عبدالوهاب نورانی وصال

مثنوی حاضر که به تتبع مثنوی شیرین و خسرو نظامی سروده شده در جای خود شایان دقت بوده و هنری که در آن به کار رفته بیانی نغز دارد، گر چه گوینده آن از شعرای نامدار نیست ولی مثنوی او بدیع است و از متتبعین ارزنده‌ی نظامی به شمار می‌رود و جای آن دارد که منظومه او با دقت مطالعه شود. شعله این منظومه را برای تقرب به دستگاه مرحوم فرهاد میرزا و عذر گناهان گذشته به نظم آورده و خود نام شیرین و فرهاد را بر آن نهاده بود ولی بواسطه عدم دقت بنام شیرین و خسرو معروف گردید.
نام شاعر میرزا محمدجعفر خان، تخلص او شعله، پدرش محمدباقر خان و نام جد او محمدحسین خان است. مادر او دختر سید عفیفا بن سید نعیما شیخ الاسلام نیریزی میباشد. وی دو زن در عقد نکاح آورد که از زن اول وی اطلاعی در دست نیست. زن دوم او دختر سید یحیی کشفی دارایی معروف بوحید، نایب میرزا علی محمد باب بود. این ازدواج از جهت انتقام پدر انجام گرفت و سرانجام موجب تکفیر شاعر و اتهام بابیگری باو گردید.