پای تپه های زندان اوین: دفتر شعر

بخشی از شعر حماسه سیاهکل:
نوزده ی بهمن چهل و نه
سرما
سرما
سرما
زمهریر
و ما جنگل و صخره های سیاهکل را در آغوش‌هامان می‌فشریم
و ما شهرها را در آغوش‌هامان می‌فشریم
و مردمان را در آغوش‌هامان می‌فشریم
و آزادی را در آغوش‌هامان می‌فشریم
عشق در دل‌هامان شعله می‌کشد
و چهره هامان از گرما سرخ است
شاه مستبد لب‌هایش از خشم میلرزد
و دندان‌هایش به هم میخورد...