راهنمای مراقبت بیماری زیکا در جمهوری اسلامی ایران

ویرایش سوم؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مرکز مدیریت بیماریهای واگیر، اداره مراقبت

اولین بار این ویروس در سال ۱۹۴۷ دربدن یک میمون درجنگل زیکا (Zika) در اوگاندا شناسایی شد. ویروس زیکا توسط پشه‌ منتقل می‌شود. انتشار این ویروس تاسال ۲۰۰۷ به آفریقا و آسیای جنوب شرقی محدود بود و این ویروس تا سال ۲۰۱۴ فقط در آفریقا، آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس آرام شیوع داشت ولی اکنون این ویروس روبه گسترش است و در آمریکای جنوبی به شدت شیوع یافته است.
ویروس زیکا از طریق گزش پشه ای به نام آئدس (Aedes) به انسان منتقل می‌شود. پشه‌ های ناقل بیماری زیکا در مجاورت آب‌های راکد تخم‌گذاری می‌کنند. آن‌ها اغلب در طول روز باعث مزاحمت و گزش می‌شوند. این پشه‌ها معمولاً صبح‌ها و اواخر روز یعنی نزدیک‌های غروب تمایل به نیش زدن و خونخواری دارند. اگر آن‌ها از خون فرد آلوده به این ویروس تغذیه کنند و سپس فرد و یا افراد دیگری را نیش بزنند، می‌توانند بیماری را به آن ها منتقل کنند و درست به همین دلیل است که سرعت شیوع این بیماری بالا است. البته انتقال آن ازطریق رابطه جنسی هم گزارش شده است.
درحال حاضر برای ویروس زیکا هیچ واکسنی یا درمانی وجود ندارد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) یادآور شده است بیماران مبتلا اغلب بایستی خوب استراحت کنند، مایعات کافی مصرف کنند، تب و درد را با داروهای متداول زیر نظر پزشک تخفیف دهند و در صورت وخیم‌تر شدن حال عمومی حتماً به پزشک مراجعه کنند.