نظریه صورت در فلسفه ارسطو

در نظام فلسفی ارسطو آموزه صورت، اصلی ترین نقش را دارا است.این آموزه نه تنها حلقه اتصال بخش های مختلف فلسفه ارسطو به یکدیگر است، بلکه اصل تبیین کننده دیدگاه های او در هر بخش از آن نیز است. از نظر ارسطو، کار فیلسوف تبیین واقعیت بر اساس اصول و علت های نخستین آن است، و حقیقت هر موجود محسوس و نا محسوس را صورت آن تشکیل می دهد. نفس، که صورت موجود بالقوه زنده است، نشان حیات او، علت تمام حرکات او، و تمام حقیقت اوست؛ عقل انسان نیز صورت اوست و بقای فردی انسان نیز به این صورت است. شناسایی اشیاء نیز از طریق صورت آنها ممکن است. تخیل نیز با توسل به صورت خیالی اشیاء نیز از طریق صورت آنها ممکن است. نویسنده، در این کتاب با توجه به پیوند نزدیکی که آموزه صورت در میان مباحث به وجود آورده است، در صدد تبیین هر بخشی از فلسفه ارسطو به کمک بخش های دیگر است و حلقه اتصال بخش های مختلف فلسفه ارسطو را در آموزه صورت می بیند.