سونات های مرگ: یک بازی

صحنه یکم:
[نور کم در صحنه و سالن تماشاگران.
صدای آهسته نجوا در تمام صحنه بلند است.
همسرایان در صحنه میان هم می گردند.
ساز و پارچه سرخی در راست صحنه]

صحنه دوم:
[نور سالن تماشاگران می رود. نور بیشتر در صحنه. صدای نجوا قطع می شود.
بازیگران بر گرد هم یک دایره شکل می دهند. شروع می کنند در گوش هم چیزی گفتن و به گفتن ادامه دادن بی آنکه صدایشان شنیده شود. صدای پچ پچ بازیگران در گوش یکدیگر شنیده می شود، بلند و بلندتر می شود و به فریادهایی گوش خراش بدل می شود. فریادها در اوج یکباره قطع می شود.
هم زمان نور می رود.]...