دستورالعمل کشوری مراقبت فاسیولیازیس

وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، معاونت بهداشت، مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر

فاسیولیازیس یکی از بیماریهای شناخته شده انگلی کبد و مشترک بین انسان و دامهای علفخوار است. از آنجایی که آسیب های کبدی این بیماری چشم گیر است، لذا برای درمان به موقع آن، تشخیص هرچه سریعتر و صحیح تر الزامی است. عامل بیماری فاسیولاهپاتیکا (و ندرتا فاسیولاژایگانتیکا) می باشد. در ایران، اهمیت فاسیولیازیس دراستانهای مرطوب شمال، بیش از سایر مناطق کشور است. بیماری از طریق بلع متاسرکرها به همراه آب آشامیدنی و سبزیجات خام ( کاهو، پونه، خالواش، تره وحشی و ...) و استقرار کرم بالغ در مجرای صفراوی ایجاد می گردد. مهمترین علائم بیماری عبارتند از : تب، قولنج های صفراوی، ائوزینوفیلی و اختلالات علائم بیماری متغیر خواهد بود.