دو قلب، کشاله های ران و شعرهای ممنوعه

شعرهای این مجموعه از میان سروده های پانزده سال ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۰ خورشیدی انتخاب شده است.

از شعر دو قلب و کشاله های ران:
تو بزرگ شده ای شیرین!
در ایران بزرگ شده ای یعنی به سن زندان رسیده ای
قد کشیده ای
آنقدر که بتوانی کشیده شوی
در کوچه
در خیابان
در حضور این درختان به ظاهر سبز
تو را بر سیاهی خیابان کشیدند و بردند
چیزی بر سرم آوار شد
بوی باران آمد
مرا ببخش که نمی توانم باران را نادیده بگیرم.