اصول علم بلاغت در زبان فارسی

غلامحسین رضانژاد متخلص به نوشین، پژوهشگر و ادیب و حقوقدان، زاده ۱۳۱۳ در اراک در ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ از دنیا رفت.او تحصیلات مقدماتی را در اراک و متوسطه را در تهران به پایان رسانید و پس از آن در دانشکده حقوق دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و توانست در این رشته درجه لیسانس را دریافت کند. رضانژاد در کنار تحصیلات دانشگاهی، علوم حوزوی را نیز در محضر استادانی مانند حاج شیخ محمدعلی حکیم شیرازی ذهبی، شیخ محمد سنگلجی، محمود شهابی و سیدابوالحسن رفیعی قزوینی فراگرفت.او علاوه بر مطالعات حقوقی و فلسفی در وادی شعر و ادب نیز فعالیت داشت و اشعارش را با تخلص (نوشین) عرضه می‌کرد. همچنین وکیل پایه یک دادگستری بود.از جمله آثار و مکتوبات رضانژاد می‌توان به کتاب‌های «حکمت‌نامه یا شرح کبیر بر متن و شرح و حواشی منظومه حکمت ملاهادی سبزواری»، «حکیم سبزواری (زندگی، آثار و فلسفه)»، «تمهید المبانی»، «تفسیر کبیر بر سوره سبع المثانی»، «هدایه الامم»، «شرح فصوص‌الحکم ابن عربی» و «مجموعه حواشی و تعلیقات حکیم متأله مرحوم سیدابوالحسن رفیعی قزوینی بر ۱۹ کتاب کلامی، فلسفی و حکمی حکمای متأخّر و قدیم» اشاره کرد.«اصول علم بلاغت در زبان فارسی» او در سال ۱۳۶۸ شمسی، به‌عنوان کتاب سال انتخاب شد.