تاریخ اجتماعی و فرهنگی تهران - جلد ۲

دارالخلافه ناصری

آنچه در نگارش تاریخ تهران آمده، از دوره‌ای آغاز گردیده که تهران روستایی گمنام بوده و اندک‌اندک و نام و نشانی یافت، توسعه پیدا کرد و شهری با برج و بارو شد و درون آن «بلد» با حصار و نامدار، ساخت شهری و به مرور نظامی آن را به کیفیتی درآورد که سرانجام پایتخت سلسله توانمندی شد که حاکمان آن خود برخاسته از صحراها و دشت‌ها و نظام اجتماعی ایلی و قبیله‌ای بودند. گسترش این شهر با شرایط جدید جهانی مراودات و مرابطات تا سال ۱۲۸۴ قمری ادامه یافت؛ اما با تخریب برج‌وباروهای کهن و قراردادن شهر در فضایی گسترده‌تر از سابق، تهران در مرحله جدیدی قرار گرفت؛ از این‌رو می‌توان جلد یکم را در همین مقطع به پایان رساند و جلد دوم از عصر «دارالخلافه ناصری» شروع شده است.