زنی که با من در یک خانه زندگی می کرد

✔️ مجموعه داستان «زنی که با من در یک خانه زندگی می‌کرد» عنوان گزیده داستان‌های برگزیده جایزه ادبی اُ. هنری در سال ۲۰۱۲ است. داستان‌هایی که فلسفه بودنشان در ذیل برگزیدگان و کتاب منتخب این جایزه به دلیل نگاه انسانی و متفاوت آنها به زیست انسانی در زمین و نیز خلق نگاهی تازه و بدیع به انسانیت بوده است.
مجموعه حاضر که متعلق به داستان‌های منتخب این جایزه در سال‌ ۲۰۱۲ است، از نقطه نظر نویسندگان انگلیسی زبان در جامعه فرا مدرن معاصر به زیست انسانی و نیز نوع زاویه دید آنها به زندگی و روابط خانوادگی قابل اعتناست و به نظر می‌رسد این موضوع در انتخاب آنها به عنوان اثر داستانی برگزیده خالی از تأثیر نبوده است.

در مجموعه داستان «زنی که با من در یک خانه زندگی می‌کرد» مخاطب با ۱۲ داستان کوتاه همراه می‌شود که هر یک به نوعی تشریح‌کننده این موقعیت به شمار می‌روند. در داستان نخست از مجموعه با عنوان «زنی که با من در یک خانه زندگی می‌کرد» نویسنده تلاشی تحسین‌برانگیز برای نمایش شیوه‌های زیستن و همزیستی را به نمایش می‌کشد. در این اثر با مجموعه‌ای از افراد روبروییم که به نوعی با یکدیگر دارای پیوند انسانی بوده و از این نقطه نظر هر یک در مواجهه با دیگری ناچار از اخذ رفتاری متفات هستند که بتواند زندگی در کنار هم را تجربه کنند.

در داستان دوم با عنوان «ژرفا» روایتی است جذاب از تلاش یک کودک برای درک معنای زندگی در حالی که او با بیماری‌ای مواجه است که زندگی را برای وی بسیار محدود کرده است. او در این وقت اندک فرصت دارد تا رابطه خود را با تمامی نهاده‌های جهان پیرامونی خود تنظیم و زندگی را با توجه به موقعیتش برای خود تعریف کند.

در داستان «تولدی میان جنگل» مخاطب با فضایی مواجه می‌َشود که طی آن پدر و مادر سعی دارند باور و تصور زیستی خود را بر کودکشان تحمیل کرده و او را از فضای عادی و معمول زندگی اجتماعی خود جدا و بر پایه تصورات خود به زندگی وادارند.

داستان‌های دیگر این مجموعه نیز هر یک راوی نوعی نگاه تازه و بدیع به زندگی انسانی و انسانیت به عنوان صفتی محوری برای زندگی انسانی است؛ نگاهی که هر زاویه از آن یادآوری نوعی نگاه بدیع و تازه و تحسین‌برانگیز به مسئله حیات جسمی و روحی انسانی است که این روزها کیمیایی کمیاب به شمار می‌رود.